Γιάννης Χατζήμπεης
Με τη συμμετοχή δυο Ελλήνων αθλητών διεξήχθησαν και τα αγωνίσματα του Paratriathlon στη σειρά Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Λονδίνου που διεξήχθησαν στην απόσταση sprint (0,75-20-5χλμ). Ο Γιάννης Χατζήμπεης (κατηγορία MPT4) και ο Ευάγγελος Μπάρλας (κατηγορία MPT5 με τον οδηγό του Νίκο Κουμπενάκη) έκαναν το καλύτερο δυνατό στους αγώνες τους και κατέλαβαν αντίστοιχα την 15η θέση (1:15:07) και την 9η θέση (χρόνος 1:25:25) στις κατηγορίες τους.
Ας δούμε πως περιγράφει την εμπειρία του στο αναλυτικό race-report που μας έχει γράψει ο Γιάννης Χατζήμπεης
Λονδίνο ITU Paratriathlon World Cup 2014
Race & Mission Report
Την Πέμπτη 29 Μαιού, ξεκινήσαμε 3 Έλληνες αθλητές του Paratriathlon (Sprint απόσταση) Ο Βαγγέλης Μπάρλας, στην κατηγορία PT5 (Μειωμένη ή καθόλου όραση) με τον προπονητή, συναθλητή και οδηγό του τον Νίκο Κουμπενάκη και ο Γιάννης Χατζήμπεης, στην κατηγορία PT4, ( έλλειμμα μέρους του χεριού, ή ακρωτηριασμός κάτω από το γόνατο.)
Να πούμε ενημερωτικά, για τους όχι και τόσο μυημένους στο paratriathlon, ότι οι αθλητές κατατάσσονται σε 5 κατηγορίες (classification) ανάλογα με την αναπηρία τους και την λειτουργικότητα τους. Η επίσημη παραολυμπιακή απόσταση είναι , η απόσταση του sprint τριαθλου (750,20,5).
Στα της αποστολής τώρα.
Την Πέμπτη το βράδυ, στήνοντας τα ποδήλατα, ανακαλύψαμε για μία ακόμα φορά, ότι είχαν υποστεί πολύ βαριά κακομεταχείριση από το ταξίδι. Στο δικό μου ποδήλατο είχε σχεδόν κοπεί το νύχι και αν δεν βρισκόταν λύση την Παρασκευή, δεν θα μπορούσα να λάβω μέρος στον αγώνα. Από το bikeme.gr προσφέρθηκαν (να είναι καλά οι άνθρωποι) να μας στείλουν με courier, αλλά δεν προλαβαίναμε. Αφού γυρίσαμε αρκετά ποδηλαταδικα και σπαταλήσαμε αρκετή ενέργεια, ο πρωτομάστορας Κουμπενάκης κατάφερε να το ίσιωσει σε μία μέγγενη που μας διαθέσανε σε ένα ποδηλατάδικο, αφού μας ξεκαθάρισαν ότι εκείνοι δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη να το ισιώσουν, γιατί το ποιο πιθανό θα ήταν να σπάσει. (Δίδαγμα : έξτρα νύχι μαζί)
Τέλος καλό, όμως και φτάσαμε, στις 6:30 το πρωί του Σαββάτου στο Hyde Park για να ετοιμαστούμε για τον αγώνα που άρχιζε στις 8:00. Ο καιρός καλός 16 βαθμοί και πρώτη φορά στις 3 συμμετοχές μου που δεν έβρεχε ! Μεγάλη ανακούφιση για το ποδήλατο..
Ο αγώνας ξεκίνησε με 60 αθλητές, στις 5 κατηγορίες να φεύγουν με διαφορά 2-3 λεπτών ανάλογα με την κατηγορία. Το νερό κρύο, 15,5 βαθμούς και θολό. Στην πρώτη σημαδούρα, στα 250 μέτρα, έπεσε αρκετό ξύλο και τραβήγματα. Από το κρύο νερό αισθάνθηκα δυσφορία και ταχυπαλμία στην αρχή , βρήκα τον ρυθμό μου μετά την μέση. Προσπάθησα να ξυπνήσω τον εαυτό μου, φωνάζοντας του «Θες και ironman ρε πτώμα ! άντε κολύμπα ! ) Τελείωσα το κολύμπι σε 13:19 . Αργά θεωρητικά για αυτό που μπορώ να κολυμπήσω. Φέτος όμως ο στόχος είναι η συμμετοχή μου στο ironman της Φρανκφούρτης, στις 6 Ιουλίου και κουβαλάω αρκετή κούραση και «διαφορετική» προπόνηση από τον coach, Βασίλη Κρομμύδα. Καλή αλλαγή στο ποδήλατο, (20,7) πέντε στροφές, με 9 αναστροφές, που σου έκοβαν τον ρυθμό μαζί με 3-4 σαμαράκια που είχαν για τον έλεγχο της ταχύτητας. 37.40 ο χρόνος μου , αισθανόμουν ότι δεν είχα πολύ δύναμη στο πάτημα μου, από την άλλη όμως δεν αισθάνθηκα ότι τα έδωσα και όλα . Το τρέξιμο 3 στροφές, δίπλα στη λίμνη, το ξεκίνησα με 3:53, το χλμ για να καταλήξω σε 4:20 , τέμπο που μου έδινε και την δυνατότητα να παρατηρώ και τα παπάκια στην λίμνη ! 21:02 στο τρέξιμο. Συνολικός χρόνος 1:15;07, αξιοπρεπής εμφάνιση. Καλή εμφάνιση στην PT 5 έκαναν και ο Μπάρλας με Κουμπενάκη που βελτιώθηκαν σε όλα .
Ενημερωτικά θα ήθελα να πω ότι το επίπεδο στην κατηγορία elite paratriathlon είναι πολύ υψηλό και ο ανταγωνισμός πολύ μεγάλος και είναι και πολύ δύσκολο να συμμετέχεις, καθώς υπάρχει point system κλπ. Ο πρώτος με το δεύτερο είχαν 3 δευτερόλεπτα διαφορά τερμάτισαν σε 1:01 . Κολυμπήσανε, τα 750 σε 9:15, ποδηλάτησαν τα 20,7 χλμ σε 30 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα, με 9 αναστροφές και χωρίς drafting, έτρεξαν τα 5 χλμ σε 17 λεπτά, όλα αυτά με 1 ή 1,5 χέρι στο τιμόνι ή με ένα μόνο «καλό» πόδι στο πετάλι ή στη γη.
Οι Παρατριαθλητές καταφέρνουν αυτές τις επιδόσεις, ούτε γιατί είναι «μεγάλες ψυχές», ούτε γιατί έχουν «Ειδικές ικανότητες» ούτε γιατί είναι «ήρωες τις ζωής» ή υπεράνθρωποι.
Αγαπούν όμως αυτό που κάνουν, προπονούνται συστηματικά και σκληρά, είναι ανταγωνιστικοί, ανταγωνίζονται όμως πρώτα τον εαυτό τους και προσπαθούν να ισορροπήσουν με αυτόν. Αυτό-εκπαιδεύονται να αγωνίζονται με ότι έχουν και οπωσδήποτε προσαρμόζονται και διασκεδάζουν την συμμετοχή τους.
Στην επιστροφή εννοείτε ότι διέλυσαν και την υπόλοιπη βαλίτσα...κάτι πρέπει να γίνει με αυτό.
Γιάννης Χατζήμπεης/παρατριαθλητής
