ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ...
Ξεκινήσαμε το πρωί της Παρασκευής για Μπρατισλάβα μέσω Βιέννης. Μόλις φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Βιέννης πήραμε μια μικρή γεύση από τις καιρικές συνθήκες που θα συναντούσαμε. Πολύ βροχή αέρας και κρύο. Επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο με κατεύθυνση την Μπρατισλάβα. Ο καιρός που συναντήσαμε δεν είχε πολύ μεγάλη διαφορά. Κρύο, υγρασία, ψιλόβροχο και αέρας.
Ξεκινάμε να στήσουμε το ποδήλατο και εκεί μας περίμενε η πρώτη έκπληξη. Η αλυσίδα, μάλλον εξαιτίας κάποιου χτυπήματος στο αεροπλάνο ή κατά την μεταφορά είχε μπλεχτεί. Με αρκετή προσπάθεια και εφόσον το bike service που θεωρητικά θα είχαν οι διοργανωτές από την επόμενη μέρα, δεν ήταν διαθέσιμο, καταφέραμε και την συναρμολογήσαμε και στήσαμε το ποδήλατο.
Η μέρα τελείωσε με το race briefing, υποχρεωτικό για τους συμμετέχοντες elite άνδρες και γυναίκες, και την παραλαβή των αριθμών συμμετοχής. Κι εκεί μας περίμενε η δεύτερη έκπληξη. Η γραμματεία της διοργάνωσης είχε κάνει λάθος και έδωσε τα νούμερα σε άλλον αθλητή. Το λάθος μας διαβεβαίωσαν θα διορθωνόταν την ημέρα του αγώνα.
Την επόμενη μέρα το πρόγραμμα είχε υποχρεωτική προπόνηση ποδηλασίας και κολύμβησης στην αγωνιστική διαδρομή. Με το ποδήλατο έτοιμο μας περιμένει η Τρίτη έκπληξη. Το μπροστινό λάστιχο κλαταρισμένο. Πιθανότατα με την αναγνωριστική βόλτα στους δρόμους της Μπρατισλάβα πέρασα μικρά γυαλάκια και δυο μικρες τρυπίτσες στο λάστιχο ήταν αρκετές.
Κατευθυνθήκαμε προς την expo όπου υποτίθεται θα ήταν το bike service. Δυστυχώς η διοργάνωση δεν είχε καμία τέτοια συνεργασία. Βρήκαμε έναν Σλοβάκο που είχε έκθεση με ποδήλατα και προθυμοποιήθηκε να μας δώσει έναν τροχό προπόνησης να κάνω την επίσημη ποδηλατική προπόνηση. Θα μου έφτιαχνε το λάστιχο στο μαγαζί του και θα μου το έφερνε την επόμενη μέρα το πρωί για τον αγώνα.
Η διαδρομή του ποδηλάτου ήταν σε γύρο 5χλμ, χωρίς ανηφόρες με ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες γιατί είχε πολλές κλειστές στροφές. Σε συνδυασμό με τη βροχή που δεν είχε σταματήσει καθόλου από την ημέρα που φτάσαμε, θα έκανε τον αυριανό αγώνα πολύ επικίνδυνο. Επιπλέον το οδόστρωμα ήταν σε άθλια κατάσταση με πολλές λακκούβες και παλιές γραμμές του τραμ σε μερικά σημεία. Αφού κάναμε την διαδρομή της ποδηλασίας, ετοιμαστήκαμε για το κολύμπι. Όταν το πιο κρύο νερό που έχω κολυμπήσει. 13ο με ανοιχτό το ενδεχόμενο από τους διοργανωτές να γινόταν ο αγώνας δίαθλο αν οι καιρικές συνθήκες την επόμενη μέρα χειροτέρευαν. Να αναφέρω ότι ξεχώριζα σαν τη μύγα μέσα στο γάλα με την αμάνικη στολή. Ήταν τόσο κρύο το νερό που δυσκολευόμουν να κρατήσω το κεφάλι μου μέσα. Η μισή προπόνηση έγινε με τεχνική πόλο, χεριές με το κεφάλι έξω από το νερό.
Ημέρα του αγώνα.
Ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος για τις 15.30. Το πρωί πήγαμε στην expo για να βρούμε τον Σλοβάκο που θα είχε έτοιμο τον τροχό μας. Όλα καλά, ο τροχός ήταν έτοιμος όπως μας είχε πει και κατευθύνθηκα για την τέντα των αθλητών για τις τελευταίες διαδικασίες. Φωτογράφηση με την αγωνιστική στολή, παραλαβή τσιπ και σκουφάκι κολύμβησης και έναρξη προθέρμανσης. Εντωμεταξύ η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος είχε ανέβει σε σχέση με το Σάββατο, οπότε ο αγώνας θα ήταν κανονικά τρίαθλο. Αφού τελείωσα την προθέρμανση και με το τρέξιμο, άνοιξε η ζώνη αλλαγής και πήρα τα πράγματά μου για να πάω να στήσω. Εκεί με περίμενε η τέταρτη και μεγαλύτερη έκπληξη. Ξανά το λάστιχο κλαταρισμένο. Τρέξαμε προς την τέντα του Σλοβάκου που μας είχε φτιάξει τον τροχό και μας έδωσε έναν δικό του τροχό στο ίδιο προφίλ που είχα. Αν πριν τον αγώνα είχα λίγο άγχος, τώρα είχα αρχίσει να αποκτώ περισσότερο. Θα έτρεχα με άλλο τροχό, που δεν τον είχα δοκιμάσει στην προπόνηση, σε πλημμυρισμένο οδόστρωμα, με λακκούβες ,γραμμές τράμ και αυτό αν κατάφερνα να αντέξω το κολύμπι στην παγωμένη λίμνη...μια χαρά!
Έστησα, έβαλα τη στολή και κατευθύνθηκα προς την εκκίνηση. Επίσημη παρουσίαση όλων των αθλητών και ανέβηκα στην εξέδρα της εκκίνησης. Εκκίνηση και ο αγώνας ξεκινάει. Ή μάλλον ξεκινάει το ξύλο. Πόδια και χέρια παντού, προσπάθησα να κρατηθώ ψηλά στο νερό για να ελέγξω τη κούρσα και να είμαι όσο γίνεται μπροστά στους προπορευόμενους. Μετά την 2η σημαδούρα για κάποιο λόγο άρχισα να περνάω κόσμο και βγήκα από το νερό κοντά στην εικοσάδα με μικρή διαφορά από τους πρώτους κολυμβητές.
Η αλλαγή μου ήταν σχετικά καλή και μπήκα στο 2ο μεγάλο γκρουπ με περίπου 30 αθλητές, με το προπορευόμενο γκρουπ περίπου 30'' μπροστά μας. Μέχρι και την 2η στροφή ποδηλασίας κρατήθηκα πίσω στο γκρουπ να προφυλαχτώ, ακολουθώντας την στρατηγική που είχαμε σχεδιάσει με τον προπονητή μου και στην τρίτη στροφή αποφάσισα να ανεβάσω ρυθμό και να ρισκάρω. Βγήκα μπροστά και συνεργάστηκα με έναν Ολλανδό να μαζέψουμε το μπροστινό γκρουπάκι. Όλα πήγαιναν κατευχήν, η διαφορά συνεχώς μειωνόταν, μαζέψαμε την διαφορά περίπου στα 100μ μπαίνοντας στον 4ο και τελευταίο γύρο, ώσπου σε μια στροφή με κάτι γραμμές του τραμ γλίστρησα και έπεσα. Χωρίς να το σκεφτώ σηκώθηκα αμέσως και ανέβηκα στο ποδήλατο, χάνοντας τελείως το μεγάλο γκρουπ και στην ουσία και τον αγώνα αφόυ με πέρασαν περίπου 30 αθλητές.
Μπήκα στην 2η αλλαγή για το τρέξιμο και ξεκίνησα αρκετά πίσω από όσο είχα υπολογίσει. Δεν το παράτησα αλλά δεν θεωρώ ότι έδωσα και το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν αυτός ο αγώνας. Έμεινα έκπληκτος από την ταχύτητα και αντοχή των συναθλητών μου. Αν στο κολύμπι και στο ποδήλατο ήταν απλά καλοί τότε στο τρέξιμο ήταν κορυφαίοι . Ο ρυθμός του τρεξίματος , μετά από κολύμπι και ποδήλατο , ήταν πιο γρήγορος από μεμονωμένη κούρσα 5 και 10 χλμ πανελληνίου πρωταθλήματος στίβου! Οπότε απλά συνέχισα την προσπάθεια μου με στόχο τον τερματισμό. Ούτως η άλλος οι εμπειρίες και οι συγκινήσεις που είχα πάρει μέχρι εκείνη την στιγμή μου υπέρ αρκούν και μου δίνουν στόχο και όρεξη για την συνέχεια.
Κάποια συμπεράσματα για την διοργάνωση.
Πολύ τυπικοί ,ειδικά σε θέματα ασφαλείας ,όπως και πρέπει. Ακυρώσανε αρκετούς αθλητές και επέβαλαν ποινές όπου έπρεπε.
Αν τρέχαμε σε τέτοιο οδόστρωμα στην Ελλάδα ακόμα θα γκρινιάζαμε στα διαδικτυακά φόρουμ.
Με τις καιρικές συνθήκες που έχουμε στην Ελλάδα είναι πολύ κρίμα να μην έχουμε πολλούς τέτοιους αγώνες που θα ευχαριστιούνται όλοι.
Τέλος το επίπεδο και η ποσότητα των αθλητών των άλλων χωρών είναι πολύ πιο μπροστά από εμάς. 4-5 αθλητές από Ιταλία, Τσεχία, Γαλλία κτλ Εκεί έχει νόημα το drafting στο ποδήλατο. Όταν έχεις 80 αθλητές σε 2-3 γκρουπ και σε γύρο των 5 χλμ είναι θεαματικό (και με τη βροχή ακόμα περισσότερο! )
Υ.Γ. : Εννοείται ότι σταμάτησε να βρέχει μόλις τελείωσε ο αγώνας..μετά από 3 σερί μέρες που ήμασταν εκεί!
