Συνέντευξη στον Κωστή Ξηρογιαννη
Χρήστος Γαρέφης και Σταμάτης Ρωμας
Δυο σπουδαίοι προπονητές – αθλητές συμπορεύονται με τη Μ.Κ. οργάνωση και μοιράζονται τις σκέψεις τους για τον αθλητισμό.
Συνέντευξη στον Κωστή Ξηρογιαννη
Φώτο: Νίκος Φρόνιμος
Πείτε μες με δυο λόγια για τη προπονητικη και αθλητική σας καριέρα
Σ.Ρ: Η προπονητική μου καριέρα ξεκινά το 1994 ως προπονητής ποδηλασίας στους εξής συλλόγους: Π.Ο Λουτρακίου, Π.Ε.Σ. Ν.Φ-Ν.Χ, Ιάσωνα Κερατσινίου. Από 2003 έως και το 2011 διετέλεσα αρχι -προπονητής του ποδηλατικού σωματείου Πρωτέα Κερατσινίου, οδηγώντας την ομάδα στην κορυφή της αθλητικής βαθμολογίας στα αθλήματα ποδηλασίας καθιστώντας το, το πρώτο σε βαθμούς ποδηλατικό σωματείο στην Ελλάδα τις χρονιές 2009, 2010. Σημαντική στιγμή της καριέρας μου είναι ότι διετέλεσα ομοσπονδιακός προπονητής ορεινής ποδηλασίας από το 2007 μέχρι και το Δεκέμβριο 2009. Από το2011 είμαι ιδιοκτήτης στην εταιρία Romas Pro Training, με τη παροχή αθλητικών υπηρεσιών σε αθλητές επιπέδου αλλά και χομπίστες σε ποδηλασία, δρόμους μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων, και τρίαθλο. Το τελευταίο χρόνο είμαι υπεύθυνος της έναρξης και ακαδημίας ποδηλασίας στον ιστορικό Αθλητικό Σύλλογο ΠΕΡΑ που έχει τις ρίζες του στη Πόλη, δίνοντας έμφαση στην ανίχνευση και αξιοποίηση ταλέντων με στόχο την ίδρυση στο κοντινό μέλλον αγωνιστικού τμήματος. Το 1986 ξεκίνησε και η καριέρα μου πρώτα ως αθλητής στίβου στον Εθνικό Γυμναστικό σύλλογο με πρωταγωνιστικό πάντα ρόλο σε μεσαίες αποστάσεις 400-800μ).Μετά από 3 χρόνια ενασχόλησης με χειροσφαίριση με κέρδισε η ορεινή ποδηλασία και η ποδηλασία δρόμου, μέχρι το 2004 που αφοσιώθηκα στη προπονητική. Από το 2009 όμως επανήλθα δριμύτερος ως αθλητής σε ορεινό τρέξιμο τρίαθλο και τα τελευταία 2 χρόνια ως μαραθωνοδρόμος.
Χ.Γ: Ξεκίνησα το 1967 με ιστιοπλοΐα στο Βόλο. Κατόπιν μετεπήδησα στη κολύμβηση για 10 χρόνια με συμμετοχή σε πανελλήνια πρωταθλήματα και στην εθνική ομάδα και έπειτα στο πόλο για 4 χρόνια με την ομάδα του ΠΑΟΚ και με 17 συμμετοχές στην εθνική. Αμέσως μετά έγινα προπονητής κολύμβησης μετεκπαιδεύτηκα στις ΗΠΑ γύρισα και η ομάδα του ΠΑΟΚ έζησε μια χρυσή δεκαετία. Το 1992 δημιούργησα με τη κολυμβητική σχολή all star όπου πέρασαν περίπου 30000 αθλούμενοι έως το 2006 ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με σχολή τένις στη Θες/κη κι έχω την ευθύνη λειτουργίας του Δημοτικού Κολυμβητηρίου Πανοράματος. Το 1990 τερμάτισα το τριαθλο «Nice Ιron Μan». Με το τρίαθλο ξανασχολήθηκα το 2012 και έκτοτε έχω 15 πρώτες θέσεις στην κατηγορία μου σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Κ Ρώμα πείτε μας για τη μοναξιά του δρομέα αλλά και την ενασχόληση σας με αυτιστικά παιδία.
Ο μαραθώνιος είναι μοναχικό άθλημα αλλά αν το αγαπάς ζεις το κάθε λεπτό. Στις πολύωρες προπονήσεις περνά όλη η ζωή σου από το μυαλό σου αλλά κάνεις και σκέψεις για το μέλλον. Εγώ το απολαμβάνω. Από το 1994 ασχολούμαι με αυτιστικά παιδιά ενώ ειδικεύτηκα στο ΤΕΦΑΑ στην ειδική Φυσική Αγωγή. Με μερικά παιδιά-ενήλικες συνδέομαι 17 χρόνια. Αν και είναι αρκετά δύσκολη δουλειά ,ένα και μόνο χαμόγελο τους ικανοποίησης στο τέλος της ημέρας μου δίνει το κουράγιο να συνεχίζω να το κάνω όσο μπορώ! Μάλιστα μετά από 4η έρευνα, που έκανα με το συνάδελφο Β. Ροζάκη και που παρουσίασε στο μεταπτυχιακό του στο Wurtzburg αποδείξαμε ότι η ποδηλασία ειδικά βοηθάει αυτά τα παιδιά και το απολαμβάνουν.
Κ Γαρέφη, ισχύει ότι για να είσαι τριαθλητης πρέπει να είσαι κυρίως καλός κολυμβητής;
Κακά τα ψέματα η κολύμβηση ορίζει το τριαθλο, ειδικά στην Elite κατηγορία. Στις ηλιακές κατηγόριες όμως και χωρίς καλή κολύμβηση μπορεί κάποιος να σταθεί.
Πολλοί διαμαρτύρονται για τα κόστη στους λαϊκούς αγώνες έχουν δίκιο;
Χ.Γ: Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι στην εποχή που ζούμε οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των αγώνων δεν είναι οι αθλητές αλλά οι διοργανωτές. Έχουν τεραστία ευθύνη, ένας αγώνας θέλει εβδομάδες προετοιμασίας ενώ πρέπει να τους ευγνωμονούμε που δίνουν τη δυνατότητα να αθλούμεθα με υγειά. Όμως κάτι πρέπει να πληρώσουμε. Στην εποχή της κρίσης για άλλον είναι φθηνό για άλλον ακριβό. Πλέον ο αθλητισμός πρέπει να πληρωθεί.
Σ.Ρ: Θα συμφωνήσω, τίποτα πλέον δε μπορεί να γίνει δωρεάν κάθε αγώνας χρειάζεται προσπάθεια από κάποια άτομα αλλά α πρέπει να υπάρχει λογική στο αντίτιμο και να μη περνάμε τα όρια.
Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία σας ως αθλητής και ως προπονητής;
Σ.Ρ: Παρά τις πολλές διακρίσεις σε διαφορετικά μάλιστα αθλήματα ως πρωταθλητής σε στίβο, χειροσφαίριση, ποδηλασία, ξεχωρίζω τη πρώτη μου συμμετοχή στον Κλασσικό μαραθώνιο Αθηνών. Τα συναισθήματα ειδικά του τερματισμού είναι πιστεύω μοναδικά. .Ως προπονητής τα τελευταία 15 χρόνια έχουν περάσει 10άδες ποδηλάτες με πολλά πρωταθλήματα Ελλάδας, συμμετοχές και διακρίσεις σε παγκόσμια, και συμμετοχές σε Ολυμπιάδες. Αν πρέπει να διαλέξω μόνο έναν, χωρίς φυσικά να μειώσω τους άλλους , θα έλεγα ότι συνέβαλλα και εγώ ένα λιθαράκι στη πορεία του Περικλή Ηλία.
Χ.Γ: Σαν αθλητής η συμμετοχή μου στους ολυμπιακούς 2004 με τον Πασχαλίδη στην ιστιοπλοΐα (12η θέση). Ως προπονητής η χρυσή δεκαετία στη Θεσσαλονίκη (81-91) στο κολυμβητικό τμήμα του ΠΑΟΚ που πέρασαν πάρα πολλά ταλέντα με αποτέλεσμα να έχουμε εκείνη την εποχή 127 πρωταθλητές Ελλάδος.
Γιατί κερδίζετε στους αγώνες νεότερους αθλητές; Είναι λυπηρό; ζείτε δεύτερη νεότητα;
Χ.Γ: Πιστεύω οτι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αθλητές χρησιμοποιούν περισσότερο το μυαλό τους. Γι’αυτο και έχει αυξηθεί ο μέσος όρος ηλικίας των αθλητών. Αν οι προπονητές βοηθήσουν να αυξηθεί η συμμετοχή του μυαλού στους αθλητές τότε θα δούμε έκρηξη επιδόσεων. Πρέπει να επισημάνουμε ότι στο εξωτερικό υπάρχουν αρκετοί στην ηλικία μου καλοί αθλητές με όμοιες επιδόσεις, απλά στη χώρα μας αφήνουμε τον χρόνο να μας καταβάλλει ευκολότερα.
Σ.Ρ: Θα συμφωνήσω, δεν είναι θέμα εμπειρίας αλλά μυαλού και αυτό προσπαθώ να περνάω και στους αθλητές μου.
Ποιοι είναι οι αγωνιστικοί σας στόχοι φέτος;
Χ.Γ: Το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Τουρκία (14/6) και 14/9 το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Λονδίνο
Σ.Ρ: Ο μαραθώνιος της Στοκχόλμης στη 1η Ιούνη, ένας ημιμαραθώνιος αρχές Σεπτεμβρίου στο Μarvik της Νορβηγίας και βέβαια ο κλασσικός μαραθώνιος 2013.
Τώρα με τη οικονομική κρίση οι μικροί σε ηλικία αθλούμενοι είναι επιρρεπείς στο ντόπινγκ ή όχι;
Χ.Γ: Το ντόπινγκ είναι ένα φαινόμενο που προέκυψε από την ανάγκη ματαιοδοξίας και για τις μεγάλες οικονομικές απολαβές των αθλητών. Καταλαβαίνω τους αθλητές αλλά δυστυχώς γίνονται θύματα στην προσπάθεια να εξασφαλίσουν το μέλλον τους.
Σ.Ρ: Συμφωνώ και είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί. Θα πρέπει να παροτρύνουμε τους αθλητές με εσωτερικά κίνητρα
Πως κρίνετε την αντιμετώπιση του ντόπινγκ από το κρατος:
Χ.Γ: Έχουν γίνει προσπάθειες και από τις ομοσπονδίες. Ανέκαθεν η γενική γραμματεία είχε ανησυχία. Για να γλιτώσουμε πρέπει να μπούμε στη προπονητικη και στη παιδεία του αθλητή. Το κράτος δε μπορεί να κάνει πολλά πράγματα από μόνο του, όλοι πρέπει να βοηθήσουμε δραστικά όπως ακριβώς κάνετε εσείς!
Σ.Ρ: Σίγουρα υπάρχει οικονομικό πρόβλημα και οι εποπτικές αρχές λόγω έλλειψης πόρων δυσκολεύονται. Το θέμα είναι να μη φτάσει το κράτος σε σημείο να χρειάζονται έλεγχοι. Θα πρέπει να αναπτυχθεί ο σχολικός αθλητισμός, τα αθλητικά σχολεία με ειδικά σεμινάρια από το δημοτικό ακόμα για τη μάστιγα του doping.
