Συνεντευξη: Κωστης Ξηρογιαννης, Φωτο: Αλεξανδρος Παπαχρηστου
Ο πρωταθλητής Tριαθλου συντάχθηκε με τους σκοπούς της Bike Pure και μιλησε για το τριαθλο τον αθλητισμό και το ντόπινγκ σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Υπάρχει μέλλον για το τριαθλο στην Ελλάδα?
Ο κόσμος να χαλάσει, το τριαθλο θα πάει καλά, θα αναπτυχθεί αν και υπάρχει δυσκολία από τη πολιτεία. Είναι ένα αναπτυσσόμενο άθλημα τα τελευταία χρόνια. Και στους 3 προηγούμενους ολυμπιακούς αγώνες ήταν από τα δημοφιλή και θεαματικά τηλεοπτικά αθλήματα, που σημαίνει ότι η δυναμική του είναι γιγάντια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αγώνες συνεχώς αυξάνονται και δημοφιλείς αθλητές όπως επαγγελματίες ποδηλάτες, δρομείς ηθοποιοί, λαμβάνουν μέρος σε αυτούς. Εξερευνάς τα όρια σου σε όχι σε ένα άθλημα αλλά σε τρία διαφορετικά.
Για να πάει καλά κάποιος καλά στο τριαθλο πρέπει να είναι καλός δρομέας? Κολυμβητής? Ποδηλάτης?
Προϋπόθεση είναι η κολύμβηση. Για να γίνει καλός τριαθλητης κάποιος μπορεί να ξεκινήσει από οποιοδήποτε αλλά για να γίνει κορυφαίος πρέπει να ξεκινήσει από τη κολύμβηση. Είναι το άθλημα που σε βάζει από την αρχή του αγώνα στις πρώτες θέσεις και σου δίνει το πλεονέκτημα στη πρώτη αλλαγή.
Ποια η γνώμη σας για τη στροφή του Armstrong στο τριαθλο?
Με τη στροφή του Armstrong έπεσαν τα φώτα της δημοσιότητας εκεί όποτε κάνει καλό. Όμως ο Armstrong φέρνει μια άλλη νοοτροπία από αυτή που υπάρχει στο τριαθλο: δε μιλάει με πολύ κόσμο είναι απομονωμένος. Είναι όπως και οι επαγγελματίες ποδηλάτες «κλειδωμένος» σε ένα πούλμαν κανείς δε ξέρει τι κάνει εκεί μέσα, κανείς δε ξέρει τι κάνει μετά τον αγώνα. Υπάρχει ένα άβατο.
Αντιθέτως οι αθλητές του Τριάθλου είναι ανοιχτοί και προσιτοί στον κόσμο. Βλέπεις πολύ συχνά τον Ολυμπιονίκη να συζητά με τον αρχάριο τριαθλητή και αμέσως μετά τον αγώνα. Δεν είναι απομακρυσμένοι, αυτό δίνει την δυνατότητα να υπάρχει ισορροπία στο άθλημα, εκτιμώντας τους χαρακτήρες.
Ποια είναι η συμβουλή σας σε κάποιο που ξεκινάει το τριαθλο?
Το ποιο σημαντικό είναι να ξέρει από που έχει ξεκινήσει και που θέλει να πάει. Πρέπει κάθε στιγμή να γνωρίζουμε τι βήματα πρέπει να κάνουμε να μάθουμε τις δυνατότητες μας και τις αδυναμίες μας. Ο στόχος μας θα καθορίσει αν θα φτάσουμε εκεί σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο. Αν θα φτάσουμε κάνοντας μια προπόνηση την ημέρα ή δέκα. Επίσης, πρέπει ο εξοπλισμός να συμβαδίζει με τις ικανότητες του αθλητή: δε μπορεί ο πολύ δυνατός αθλητής να αγωνίζεται με ένα ξεπεσμένο εξοπλισμό που δε μπορεί να υποστηρίξει τις δυνατότητες του αλλά και το αντίθετο είναι άχρηστος ένας καλός εξοπλισμός που προορίζεται για ένα επαγγελματία αθλητή σε έναν που ξεκινάει το τριαθλο γιατί δε θα μπορεί να αξιοποιήσει ούτε στο μισό τις δυνατότητες αυτού.
Λένε ότι η διάφορα ενός χομπιστα και ενός επαγγελματία αθλητή είναι ότι ο πρώτος συναγωνίζεται τον εαυτό του ενώ ο δεύτερος τους άλλους. Ισχύει αυτό ή μήπως το αντίθετο?
Ισχύουν και τα δυο. Όλοι είναι άνθρωποι και έχουν τις ίδιες φοβίες. Όμως η διαφορά του επαγγελματία είναι ότι μπορεί να ελέγξει αυτές τις φοβίες και να τις σπρώξει πιο μακριά αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πιέσει τον εαυτό του περισσότερο από τον χομπιστα. Και οι δυο συναγωνίζονται τον εαυτό τους Ο επαγγελματίας πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του για να προωθηθεί να κερδίσει τον αγώνα. Εκεί τον οδηγεί ο συναγωνισμός και αναγκάζεται και παίρνει το ρίσκο γιατί έχει συνηθίσει να δουλεύει στα όρια του ενώ ο ερασιτέχνης θα σταματήσει στα όρια ασφαλείας του.
Μέχρι ποτέ θα ασχολείσθε ως αθλητής με το τριαθλο?
Όταν ξέρεις τι πρέπει να κανείς πως να το κανείς και ποτέ να το κανείς, τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Το σημαντικό είναι να ξέρεις ποια είναι τα δυνατά σου σημεία και ποια τα αδύνατα. Βλέποντας αυτά μπορείς να οργανώσεις τη προπόνηση σου ώστε να έχεις αποτελέσματα. Για μένα ευνοεί ότι δεν είναι τόσο ανεβασμένο το τριαθλο όπως σε άλλες χώρες. Για πόσο καιρο ακόμα θα ασχολούμαι...θα δούμε. Πάντως όσο εύκολα είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω στη πιο καλή φάση της καριέρας μου (μετά τους ολυμπιακούς 2004) τόσο εύκολα πήρα την απόφαση μετά από χρόνια να ξανά ξεκινήσω. Η ίδια η ζωή καθορίζει αν θα κάνουμε κάποια πράγματα.
Πόσες ώρες προπονήστε? Ποιος είναι ο επόμενο αγώνας στόχος?
Κάνω 10-12 ώρες προπόνησης την εβδομάδα και για τα τρία αθλήματα αριθμός πολύ μικρός αλλά βασίζομαι στην υποδομή που υπάρχει από τα προηγούμενα χρόνια. Εξετάζω αν θα συμμετάσχω στον αγώνα half ironman το Σεπτέμβρη στη Καλαμάτα.
Σας έχουν προσεγγίσει εταιρίες με αμφίβολες ουσίες για συνεργασία?
Ευτυχώς δε μπήκα ποτέ σε ένα τέτοιο δίλημμα. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί οποιοσδήποτε αθλητής ή προπονητής μπει σε μια τέτοια διαδικασία αναλώνεται, κουράζεται. Ο ψυχολογικός πόλεμος που γίνεται είναι κάτι που σε φθείρει.
Ποιος φταίει σε ένα κρούσμα ντόπινγκ? Ο Αθλητής? Ο προπονητής? Οι έμποροι των ουσιών?
Όλοι. Ζούμε σε μια κοινωνία δημοκρατική και ο καθένας μπορεί να επιλέξει. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος «βλέπει» το άμεσο κέρδος: και οι προπονητές και οι αθλητές και οι έμποροι το οικονομικό. Κανείς δε βλέπει το έμμεσο κέρδος πως έχεις διαχειριστεί τη ζωή σου. Μπαίνεις σε μια διαδικασία να κοροϊδεύεις το κόσμο και φταις γι αυτό. Πρέπει να σκεφτείς όμως την υγειά σου: πλούσιος με χαλιά υγειά ισούται με μηδέν αποτέλεσμα. Φτωχός με καλή υγειά μπορεί να ζήσεις ευτυχισμένος.
Πως αισθάνεστε που είστε πλέον στην οικογένεια των αθλητών της bike pure?
Πρώτον τιμή, δεύτερο αναγνώριση. Πολύ σημαντικό για κάθε αθλητή και προπονητή να εκπροσωπεί κάτι αγνό κάτι πραγματικό ειδικά αυτές τις εποχές. Είναι σημαντικό να υπάρχουν αγνά πρότυπα με αγνές προθέσεις.
