Το 2011 όπως γράφαμε και σε άλλο άρθρο, φαίνεται πως είναι μια χρονιά σταθμός στην ιστορια του ελληνικου τριάθου Ironman , αφου συνοικά περίπου 40 Ελληνες συμμετείχαν στη «μεγάλη» αποσταση του τριάθλου. Ας δούμε πως μας μεταφέρουν τις εμπειρίες τους κάποιοι απο αυτους :
(εννοείται πως η στήλη θα παραμείνει ανοιχτή σε όποιον ακόμα θέλει να δημοσιευσουμε και το δικό του race report).
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (Challenge Roth Germany 2011)
Το Challenge Roth ήταν για μένα ο στόχος της φετινής χρονιάς, ένας στόχος που με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο όσον αφορά το αποτέλεσμα αλλά και την διοργάνωση. Μου αρέσει να προπονούμαι μόνος μου χωρίς τη βοήθεια προπονητή, διαβάζοντας βιβλία και άρθρα, μαθαίνοντας τον εαυτό μου και αποκτώντας εμπειρία από αγώνα σε αγώνα. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους φίλους multisport συναθλητές (ονόματα δεν λέμε), η προπόνηση που ξεκίνησε από τον Δεκέμβρη ήταν απόλυτα εστιασμένη στον συγκεκριμένο αγώνα με λίγες μόνο μικρές "χωμάτινες παρασπονδίες". Ο αγώνας γενικά κύλησε ομαλά με μόνο μια μικρή δυσφορία που αισθάνθηκα στην αρχή της κολύμβησης και μια ελεγχόμενη πτώση στο δεύτερο μισό του μαραθωνίου λόγω κόπωσης. Το ποδηλατικό σκέλος ήταν εξαιρετικό, πολύ γρήγορο με άσφαλτο χαλί που θαρείς ότι είχε σκουπιστεί και καθαριστεί σχολαστικά, rolling, με λίγες απότομες ανηφόρες και πολλούς θεατές. Το τρέξιμο επίσης ήταν ως επί το πλείστον σε χωματόδρομο, παράλληλα στο κανάλι και στο δάσος, αργό λίγο μεν, φιλικό για τα πόδια δε. Η διοργάνωση κυμάνθηκε σε υψηλό επίπεδο την ημέρα του αγώνα, τις προηγούμενες μέρες όμως φάνηκε ελλιπής όσον αφορά τις μετακινήσεις. Κανείς δεν θέλει να ταλαιπωρείται παραμονές ενός τέτοιου μεγάλου αγώνα αλλά με τη συντροφιά της εξαιρετικής παρέας των γνωστών φίλων-συναθλητών, πραγματικά ξεχάστηκα και απόλαυσα κάθε στιγμή αυτού του ολιγοήμερου ταξιδιού. Ευτυχώς που η παρέα έχει δηλωθεί ήδη σε έναν ακόμα αγώνα τον Ιούλιο του 2012, έτσι για να υπάρχει ένας νέος στόχος για μπόλικη τριαθλητική προπόνηση... Περαστικά μας!
.jpg)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΑΝΑΚΗΣ (Ironman Nice France 2011)
Το μέρος διεξαγωγής του αγώνα είναι πολύ όμορφο και πολύ ευχάριστο!!!! Έχει πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια. Έχει πολύ καλή συγκοινωνία από και προς το αεροδρόμιο και δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε ταξί. Επίσης το αεροδρόμιο βρίσκεται δίπλα στην πόλη γεγονός που κάνει την πρόσβαση εύκολη υπόθεση!! Το κομμάτι της κολύμβησης αποτελείτε από την πρώτη στροφή μήκους 2,4χλμ και την δεύτερη 1,4χλμ ολοκληρώνοντας την διαδρομή. Η θάλασσα καλή χωρίς κάτι το ξεχωριστό ή το ιδιαίτερο... Η ζώνη αλλαγών βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα στην άκρη της πόλης και είναι κοινή για όλα τα αθλήματα. Η ποδηλατική διαδρομή αποτελείτε από μια μεγάλη στροφή 180χλμ. Είναι πανέμορφη με πολλές εναλλαγές τοπίων που την κάνουν ευχάριστη και ενδιαφέρουσα κάνοντάς σε να ξεχνάς τον πόνο και την κούραση που νιώθεις ανεβαίνοντας τις Άλπεις...Προσοχή, λόγω της δυσκολίας της διαδρομής εξαιτίας της υψομετρικής διαφοράς είναι απαραίτητη η πολύ καλή προπόνηση στην ανηφόρα!!!!
Το κομμάτι του τρεξίματος συμπεριλαμβάνει 4 στροφές των 10χλμ και γίνεται σε απόλυτα επίπεδη διαδρομή δίπλα στην θάλασσα κατά μήκος της παραλιακής λεωφόρου με πολλούς τουρίστες-θεατές να παρακολουθούν την εξέλιξη του αγώνα. Συστήνω ανεπιφύλακτα αυτόν τον αγώνα γιατί η εμπειρία να ποδηλατείς στις Άλπεις είναι μοναδική και το να τρέχεις στην Γαλλική Ριβιέρα εξίσου συναρπαστική!!! Σίγουρα κάθε τέτοιος αγώνας είναι από μόνος του ξεχωριστός αλλά τον συγκεκριμένο θα τον έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου!!! Ελπίζω να ευχαριστηθείτε τον αγώνα, καλή συμμετοχή και καλό τερματισμό σε όλους!!!
ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Challenge Roth Germany 2011)
Όταν μετά από 36 εβδομάδες προετοιμασίας για κάτι που στην αρχή μοιάζει απρόσιτο και ανέφικτο βρίσκεσαι στην Transition Zone με 5500 ποδήλατα, την Chrissie Wellington, τον Andreas Raellert και τον Sebastian Kienle, με χιλιάδες γερμανούς να πανηγυρίζουν με βραζιλιάνικο τεμπεραμέντο, σε έναν αγώνα που καταρρίπτονται δυο παγκόσμια ρεκόρ, δεν μπορεί παρά να αισθάνεσαι δικαιωμένος για την ταλαιπωρία που έχει προηγηθεί, τις ατελείωτες ώρες μοναχικής προπόνησης και της αποξένωσης απο τους φίλους, γνωστούς και συναδέλφους που καθημερινά ρωτάνε : "Δεν πας καλά, θα πληρώσεις κιόλας να το κάνεις αυτο;" Πρώτος μου αγώνας στο εξωτερικό και όλα μοιάζουν ιδανικά. Οι άδειοι δρόμοι και ο κόσμος παντου να χειροκροτά, οι εθελοντές να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν, πανέμορφα τοπία και ανόθευτα γερμανικά δάση, αναγνώριση της προσπάθειας και του κόπου του κάθε αθλητή. Λένε ότι στο Ροθ είναι η καρδιά του τριάθλου της Ευρώπης και πλέον το πιστεύω.. Η παρέα μας ήταν πολύ καλή και βοήθησε να ελαττωθεί το άγχος πριν τον αγώνα και προσέφερε πολύτιμες συμβουλές για εμάς τους αρχάριους στις ομαδικές προπονήσεις . Είναι πολύ σημαντικό αν ξεκινάς ένα τέτοιο εγχείρημα να έχεις υποστήριξη. Τον πρώτο μου τερματισμό σε Ironman θα τον θυμάμαι πάντα, κάτω από την καταρρακτώδη βροχή. Έλεγα πως ήταν όνειρο θερινής νυκτός. Ευτυχώς πρόλαβα να δηλώσω για το Ironman Austria 2012!
Πολλές ευχαριστίες σε όσους με στήριξαν και βοήθησαν στην προετοιμασία. Ο μισός τερματισμός αφιερώνεται στη Τζο για το nutritional-motivational-logistics support καθ´ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας. Τα λέμε του χρόνου!
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Challenge Roth Germany 2011)
Σκοπός μου ήταν η φιλανθρωπία και τον αγώνα μου στο Roth τον αφιέρωσα στα παιδιά με νεοπλασματική ασθένεια. Η βαρύτατη φανέλα της ΦΛΟΓΑΣ στο στήθος μου, ʽʼμπόλιασεʼʼ και εμένα με την υπέρμετρη δύναμη και ελπίδα για ζωή που καταθέτουν τα παιδιά αυτά, τα οποία και με έστειλαν στα 60 μου χρόνια στο 6ο μου IRONMAN -CHALLENGE για να τερματίσω νωρίτερα από κάθε άλλη φορά. Είχα την ευκαιρία επί πλέον να γνωρίσω από κοντά τα αξιόλογα παιδιά και καταπληκτικούς τριαθλητές της μεγάλης παρέας του ΣΧΙΝΙΑΘΛΟΥ που τους διακρίνει η ευγένεια, η αυτοπεποίθηση και το χιούμορ που είναι απαραίτητο σε αυτές τις ομαδικές εξορμήσεις οι οποίες, για τους περισσότερους αθλητές που επιζητούν την δοκιμασία, είναι όνειρο και στόχος ζωής. Συγχαρητήρια και πάλι λοιπόν, για τους αρκετά καλούς σας χρόνους και ιδιαίτερα στην Μαρί , την μοναδική αγωνιζόμενη γυναίκα. Τις ευχές μου σε όλους σας για μελλοντικές οικογενειακές, κοινωνικές και αθλητικές επιτυχίες με υγεία. Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την καλή παρέα και κάθε βοήθεια που μου προσφέρατε που είχε σαν επακόλουθο να ανταπεξέλθω και στον δικό μου ιερό στόχο, ο οποίος αγκαλιάστηκε με επιτυχία στέλνοντας αρκετούς συνανθρώπους μας προς οικονομική ενίσχυση της ΦΛΟΓΑΣ. Αρκετοί Έλληνες επίσης, άκουσαν και έμαθαν στοιχειωδώς για τα μεγάλα τρίαθλα που εμείς υπηρετούμε αγωνιστικά. Αυτά που μας εμπνέουν και μας καθοδηγούν να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της καθημερινότητας, διαμορφώνοντας τον χαρακτήρα μας προς το καλύτερο.Φίλε Κώστα Κουμάργιαλη ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε εσένα για την σωστή ενημέρωση και εξυπηρέτηση μέσω του ταξιδιωτικού γραφείου σας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΕΜΑΔΑΝΗΣ (Ironman Nice France 2011)
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ FULL IRONMAN. ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΡΙΑΘΛΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΣΕ ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 2008 ΕΩΣ ΤΟ 2010. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΡΙΑΘΛΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ASTROMAN ΤΟΥ 2010 ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ HALF-IRON ΣΤΟ WIESBADEN ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ. ΦΕΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ ΣΤΟ ΑSTROMAN ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ Η ΝΙΚΑΙΑ. Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΣΤΕΡΟΥΣΕ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΠΟΥ ΟΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΡΟΛΟΙ. ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΘΩΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΔΕΝ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΚΑΙ Η ΜΑΧΕΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΜΕΤΑΞΥ 2600 ΑΘΛΗΤΩΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΡΥΘΜΟ ΣΟΥ. ΣΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΑΝΗΦΟΡΑΣ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΛΜ 20-40 ΚΑΙ 50-70. Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 60 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΛΜ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣΓΙΑ. ΣΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ Η ΖΕΣΤΗ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ, Η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΡΟΜΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΡΚΕΤΑ ΘΕΤΙΚΟ
ΣΤΟΙΧΕΙΟ. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΒΟΥΡΗΣ (Challenge Roth Germany 2011)
H ιστορία αφορά ένα κοινό άνθρωπο της διπλανής πόρτας που πίστεψε πως είναι μάγος και μπορούσε να περνάει μέσα από τοίχους. Τοίχους που βάζουμε οι ίδιοι. Άλλωστε κατά βάθος είμαστε υπεράνθρωποι. 13 κιλά πάνω και 6 χρόνια πίσω ερωτεύτηκα τον αθλητισμό. Σήμερα δηλώνω ελαφρύτερος σε αυτήν τη ζωή (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Δηλώνω επίσης εξαρτημένος από την αδρεναλίνη και από την υπέρβαση να κάνω καινούρια και δύσκολα πράγματα. Πριν ξεκινήσω τα τρίαθλα είχα κολυμπήσει αθροιστικά 1 χιλιόμετρο μέσα σε 5 έτη. Σήμερα νιώθω ευλογημένος που μπορώ να κολυμπάω χωρίς κόπο για απόσταση που τότε δεν μπορούσα ούτε να τρέξω. Βήμα-βήμα και πεταλιά-πεταλιά έφτασα σήμερα να είμαι ο ήρωας του εαυτού μου. Ο άνθρωπος που θα θαύμαζα πριν από μερικά χρόνια. Όχι για την αντοχή της καρδιάς και του μύ αλλά για την επιμονή της ψυχής. Όχι για τον θαυμασμό των νιούφηδων -που μου θυμίζουν εμένα- αλλά για την υπενθύμιση της διαδρομής από τότε ως σήμερα. Αν ήμουν εγώ ο συναθλητής μου που "έφυγε" καθώς κολυμπούσε θα δήλωνα ευτυχισμένος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ (Challenge Roth Germany 2011)
Ήταν η πρώτη μου φορά σε αγώνα τριάθλου μεγάλης απόστασης και η εμπειρία ήταν μοναδική! Η διοργάνωση πολύ υψηλού επιπέδου, ιδίως στο αγωνιστικό σκέλος (με κάποιες ενστάσεις στο μέρος προ του αγώνα). Το κολυμβητικό σκέλος – αν εξαιρέσεις την ποιότητα του νερού – ήταν αρκετά καλό αφού το κανάλι σε «οδηγούσε» ευθεία και η εκκίνηση σε ομάδες (wave start) δε δημιουργούσε προβλήματα συνωστισμού. Το ποδήλατο έγινε σε μια διαδρομή πολύ ωραία με περάσματα από δάση, λιβάδια και μικρά χωριά και τέλος η διαδρομή του τρεξίματος, κυρίως σε στρωμένο χώμα (!), με μεγάλο μέρος δίπλα στο κανάλι, αλλά και μέσα από χωριά και δάσος ήταν «όλα τα λεφτά». Όλα αυτά βέβαια με εκατοντάδες εθελοντές που μόνο σηκωτό δε σε παίρνανε στις ζώνες αλλαγών και ένα φανταστικό κοινό που ήταν παντού σε όλο το μήκος της διαδρομής, να σε εμψυχώνει ακόμη και μέσα σε καταρρακτώδη βροχή! Μπορεί ένα πρόβλημα να μη με άφησε να κάνω τον αγώνα όπως θα ήθελα, αλλά πέρασα πολύ ωραίες στιγμές και με τα παιδιά από την ομάδα και μέσα στον αγώνα. Μακάρι νά’μαστε καλά να το ξανακάνουμε!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ (Challenge Roth Germany 2011)
Ούτε που κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός και ξαφνικά βρεθήκαμε στην γραμμή εκκίνησης... και μετά πόσο γρήγορα είδα την γραμμή του τερματισμού! Μεγάλη παρέα και πέρα από τις γνωστές πλέον δυσκολίες στις μετακινήσεις του Challenge Roth (θέλει μελέτη το πράγμα... ειδικά η πρόσβαση στον χώρο του T1 / κολύμβησης), τίποτε απρόοπτο δεν προέκυψε. Βοήθησε πολύ και η οργάνωση που μας παρείχε το ταξιδιωτικό γραφείο που ανέλαβε τα Logistics. Ο αγώνας ξεκίνησε με μία δυσφορία στην αρχή της κολύμβησης που μάλλον οφείλεται στην βεβιασμένη εκκίνηση του age group και την έλλειψη ορατότητας στο νερό. 500-700μ κράτησε και μπήκα σε ρυθμό. Μια χαρά το κολύμπι, μια χαρά και το ποδήλατο σε μία διαδρομή που είχε τα μυστικά της! Η ζέστη πάντως έκανε την εμφάνισή της στο 2ο γύρο του ποδηλάτου και ενώ ξεκινήσαμε με 18 βαθμούς... τερματίζαμε το ποδηλατικό σκέλος με 28 βαθμούς ήδη! Το κοινό στην ποδηλατική διαδρομή (δεκάδες χιλιάδες θεατών) είναι εφάμιλο του Tour de France. Η αρχή του τρεξίματος ήταν "καυτή" στην κυριολεξία. Πρέπει να είχε χτυπήσει 30 βαθμούς και με υψηλή υγρασία. Μετά από κάνα 45λεπτο μπήκα και εδώ σε ρυθμό, ενώ αργότερα επιτέλους άρχισε να συνεφιάζει. Αποτέλεσμα: τα δεύτερα 21 χλμ έγιναν 14 λεπτά πιο γρήγορα από τα πρώτα 21χλμ!!! Το έμαθα μετά το τέρμα καθώς από το 100ο χλμ του ποδηλάτου το ρολόι μου με είχε χαιρετήσει και πήγαινα όπως ένιωθα! Καλή οργάνωση στο finish και όλα πήγαν καλά. Στόχος επετεύχθει καθώς είχα πει για 10:18 και έκανα 10:19. Συνεπής στο ραντεβού μου! Ο καιρός είχε τρελαθεί και όσοι πήγαιναν για πάνω από 11μιση ώρες, αντιμετώπισαν νεροποντή! Η καλή παρέα έκανε για άλλη μια φορά τον αγώνα ξεχωριστό για μένα. Ψυχολογικά έχει φύγει πλέον κάθε άγχος για την διαδικασία του αγώνα και κυνηγάω το χρονόμετρο. Η χαρά που πήρα τρέχοντας και τον μαραθώνιο του Ολύμπου 14 μέρες πριν, δεν μετριέται στα 3-4 λεπτά κέρδους στον χρόνο που μπορεί να είχα. Έτσι και αλλιώς το όριο / σημείο καμπής για όλους μας είναι το 10ώρο, από το οποίο απέχω ακόμα. Μεγάλη η χαρά να βλέπω φιλαράκια να τερματίζουν το πρώτο τους IM και να προσπαθώ να τους πείσω ότι ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται στο τέρμα... σε 3-4 μέρες θα ψάχνουν τον επόμενο αγώνα. Του χρόνου λοιπόν ξανά στο Κarnten σε απαρτία.
ΑΛΕΞ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ (Challenge Roth Germany 2011)
Το ταξίδι στην πρόκληση του Roth είχε οργανωθεί ένα χρόνο πριν.Αυτή την φορά όμως υπήρχε η προηγούμενη εμπειρία της Φρανκφούρτης για να ελλατώσει σημαντικά το άγχος του πρωτάρη.Ομως επέφερε χαλάρωση που σε συνδυασμό με τον υπεβολικό φόρτο εργασίας,είχαν σαν αποτέλεσμα την πολύ κακή προετοιμασία μου.Ο τελικός χρόνος μου,αποτέλεσε έκπληξη και για εμένα τον ίδιο και μένω πάρα πολύ ευχαριστημένος με αυτόν. Θα μνημονεύσω την πολύ καλή εμφάνιση όλων των συναθλητών μου και ιδίως του ConPap και της Marie. Για τους "πρωτάρηδες" τα λόγια είναι περιττά και την επόμενη φορά θα είναι πολύ καλύτεροι. Στα του αγώνα,στέκομαι στην πολύ όμορφη,αν και με αρκετά υψομετρικά,ποδηλατική διαδρομή και στην παρουσία των θεατών,ιδίως στο Solarerberg.Το κολύμπι ήταν βαρετό σε ένα κανάλι και αντιθέτως το τρέξιμο ενδιαφέρον μέσα σε μια μοναδική διαδρομή δίπλα στο κανάλι και μέσα στο δάσος,αν και με σχετικά λίγους θεατές.Είχε και αυτό τα ανηφοράκια του και δεν χαρακτηρίζεται σαν εύκολο.Αλλά τα κορίτσια.η Γεωργία και η Λουκία,μας ξεσήκωσαν όλους στο 40ο χλμ του μαραθωνίου. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους,για την καλή παρέα τους όλες αυτές τις ημέρες.Εύχομαι να επαναληφθεί σύντομα στο μέλλον αντίστοιχη εκδρομή.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (IM Karnten Austria 2011)
Με μόλις μερικούς μήνες ενασχόλησης με το τρίαθλο, ολοκλήρωσα (με κόπο) το 1ο Half στο Άστρος το 2010. Μερικές ημέρες μετά βρέθηκα να βάζω ξυπνητήρι στη 1 το βράδυ για να κλείσω online θέση για το Ironman της Αυστρίας 2011, που όπως είχα μάθει οι 2500 θέσεις εξαφανίζονται μέσα σε μερικές μόνο ώρες. Η προετοιμασία ξεκίνησε στις αρχές Δεκέμβρη με τη βοήθεια του Φίλιππου Ανδριανόπουλου με εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Λόγω της δουλειάς μου, οι διαθέσιμες ώρες ποτέ δεν ξεπέρασαν τις 13 ανά εβδομάδα. Όσον αφορά τον αγώνα, η διοργάνωση ήταν εξαιρετική. Τα χιλιόμετρα έφευγαν σχετικά εύκολα έχοντας την συμπαράσταση χιλιάδων θεατών, δυνατής μουσικής στα δύσκολα σημεία της ποδηλασίας, υπέροχων τοπίων, αλλά και συναθλητών στις δύσκολες στιγμές του αγώνα. Το συναίσθημα στον τερματισμό, αλλά και στη μετέπειτα ζωή όπως συνειδητοποιώ, είναι κάτι που αξίζει τον κόπο όλων των προσπαθειών και θησείων που χρειάζονται τους μήνες πριν από τον αγώνα. Εύχομαι και σε άλλους τριαθλητές να ζήσουν αυτή την εμπειρία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΖΑΣ (Challenge Roth Germany 2011)
Ο αγώνας ήταν μια μεγάλη γιορτή! Η οργάνωση ήταν τέλεια και επάξια μιας δεκαετούς επετείου. Ο αγώνας ήταν σκληρός και ο καιρός απαιτητικός. Ο αγώνας μου ήταν μια πρόκληση καθώς δεν έκανα προετοιμασία ανάλογη του μεγέθους του. Είμαι ευχαριστημένος γενικά με τον χρόνο μου εκτός από το σκέλος του ποδηλάτου. Τέλος το ελληνικό team ήταν πολύ δεμένο και περάσαμε φανταστικά. Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΑΝΤΗ (Challenge Roth Germany 2011)
Η πρωτη μου αναμετρηση με την αποσταση Ironman κατεληξε σε μια καταπληκτικη εμπειρια που θα μου μεινει αξεχαστη. Η διοργανωση του αγωνα, η υποστηριξη του κοσμου, η επιτυχης προετοιμασια κατω απο την επιβλεψη του coach Κρομμυδα, ο ευνοικος καιρος, η πανεμορφη βαβαρεζικη εξοχη και η συναντηση μου με την Ελληνικη παρεα ολα μου αφησαν μια πολυ καλη αναμνηση. Το κολυμπι (58´) πηγε καλυτερα απο οτι πιστευα, ηταν η πρωτη φορα που διανησα ολη την αποσταση και περιμενα ενα αποτελεσμα πανω απο 1 ωρα. Ευτυχως συντομα μετα την εκινηση βρηκα γρηγορα ποδια που βοηθησε στην εξοικονομιση της ενεργειας και καταφερα να αρχισω την μερα με ενα θετικο αποτελεσμα. Το ποδηλατο (5 ωρες και 31´) ηταν μια αξεχαστη εμπειρια. Πανεμορφη φυση και δρομοι σε τελεια κατασταση καθως και μερικα ΅διαλλειματα" για κουβεντα με τον συνονοματο κυριο Αντονοπουλο εκαναν την διαδρομη πολυ ευχαριστη. Η διατροφη μου πηγε πολυ καλα ακριβως οπως την ειχα "προβαρει" στις προπονησεις και ενας χαλαρος/αεροβιος ρυθμος καθ´ολη την διαρκεια της διαδρομης με αφησαν φρεσκο για τον μαραθωνιο. Το κομματι του τρεξιματος ηταν ο μεγαλυτερος μου φοβος καθως δεν ειχα τρεξει πανω απο 2.5 ωρες ποτε στη ζωη μου οποτε μπροστα μου βρισκοταν το "big unknown". Κατεβαινοντας φρεσκος απο το ποδηλατο πιστευω εκανε ολη την διαφορα για την επιτυχια μου εκει αφου τα μονα προβληματα που συναντισα ηταν καποιες μικρες στομαχικες αναταραξεις λογω των gels και μια ενοχληση στο γονατο που με ζορισε στα τελευταια 15 χιλιομετρα. Τελικα καταφερα να τελειωσω σε εναν χρονο πιο γρηγορο απο τον αρχικο μου στοχο (10 ωρες 43 λεπτα) και με πολλα χαμογελα στον τερματισμο.
MARIE LEAUTEY (Challenge Roth 2011)
As in all previous experiences, preparing an IM distance race whilst being part of a group (17 strong Greek parea) was a great adventure. From the early meetings to chose our travel package, prepare the design of the group-outfits, to our first rides together and the famous “Big Day” training, the barbecues and fine Italian food diners,... we had gotten to know each other fairly well. Everything came together in a very nice way. We arrived at the starting line as a group and it felt awesome to be together, improvise last minute meetings with another Greek from Tokyo, another from Germany, and the veteran of the group, the amazing (and very nervous!) Stathopoulos. The parea had taken care of all the pre-race worries, now all was left to do was race! I swam quietly, rode while timing my food & drink intake obsessively, and ran with my MP3 stuck to my ears, insanely repeating the very same song for 4hrs straight! It worked and I could not believe the finish line came to view while I was still running steady and experiencing neither pain nor fatigue. This was an awesome feeling. We all waited each other at the finish tent, sharing experiences and tales of the day, most of us bewildered at the awesome crowds that packed up at the side of the roads to encourage the athletes... Everyone was in good spirits, even those of us who finished under the pouring rain. Exhilaration as most of us already committed to Karnten 2012... Can’t wait for it!!!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΚΟΡΟΣ (Ironman Zurich Switzerland 2011)
Παρόλο που ουσιαστικά ασχολούμαι λιγότερο από ενάμιση χρόνο με το άθλημα του τριάθλου το έχω αγαπήσει πραγματικά. Η συμμετοχή μου σε αγώνα ironman ήταν αναμφίβολα ο απώτερος στόχος μου. Η διοργάνωση στην Ελβετία ήταν εξαιρετική, όπως και η συμμετοχή του κόσμου. Μια πραγματική γιορτή. Καθώς η εκκίνηση δόθηκε ταυτόχρονα και για τους 1.800 συμμετέχοντες πάλεψα στα πρώτα λεπτά της κολύμβησης μέχρι να βρω το σωστό ρυθμό τον οποίο κράτησα σταθερά μέχρι το τέλος (1:09). Το σκέλος του ποδηλάτου το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ανηφορικό με ανησυχούσε, καθώς στη Σιγκαπούρη όπου κατοικώ αναγκαστικά προπονούμαι σε επίπεδες διαδρομές. Αυτό που επιδίωξα ήταν να διατηρήσω τα πόδια μου γερά για το τρέξιμο αν και αυτό μου στοίχισε παραπάνω χρόνο (6:26). Μετά το μεσημέρι η θερμοκρασία έπεσε απότομα και ξεκίνησε δυνατή βροχή. Ευτυχώς η αλλαγή του καιρού με βρήκε στο τελείωμα του ποδηλάτου. Σε όλη τη διάρκεια του τρεξίματος αισθανόμουν άνετα με αποτέλεσμα να κάνω καλό χρόνο (3:50) και να τερματίσω με αρκετές δυνάμεις, γεγονός που με κάνει αισιόδοξο για το επόμενο ironman. Ο συνολικός χρόνος 11 ώρες 34 λεπτά στην πρώτη μου συμμετοχή με ικανοποιεί απόλυτα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συγκίνηση που αισθάνθηκα όταν η 11χρονη κόρη μου κρατώντας μια Ελληνική σημαία με έπιασε από το χέρι λίγο πριν τον τερματισμό και έτρεξε μαζί μου τα τελευταία μέτρα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προπονητή μου Βασίλη Κρομμύδα για την ανεκτίμητη συνδρομή του στην πορεία μου μέχρι σήμερα.
