Ένα πολύ ξεχωριστό Ironman για εμένα.
Αυτή την φορά έλαβα μέρος για αγωνιστώ μαζί με το γιο μου Denny που έγινε 18 χρονών τον Μάρτιο και ήθελε να δοκιμάσει έναν τέτοιο αγώνα. Είχε εμπειρίες από το Schiniathlon που έχει αγωνιστεί αρκετές φορές.
Προπονηθήκαμε μαζί αρκετά στον Σχοινιά και στο Πόρτο Χέλι κυρίως στο τρέξιμο μεγάλης απόστασης. Το ποδήλατο και το κολύμπι το κάναμε ξεχωριστά. Ήταν ο γιός μου πολύ αποφασιστικός.
Στην Αμβέρσα ξεκινήσαμε ξεχωριστά. Ο Denny στο πρώτο group των 18 και εγώ στο τελευταίο των 50+. Πήγε αρκετά καλά η κολύμβηση και το T1 απόλυτα στρωτά.
Η ποδηλασία ήταν επίπεδη αλλά ο αέρας αρκετά ενοχλητικός και κουραστικός. Συναντηθήκαμε με τον Denny λίγο στην ποδηλασία περνώντας ο ένας τον άλλον από αντίθετη κατεύθυνση και περίπου σε τρείς ώρες και δεκαπέντε λεπτά μπήκαμε στο Τ2. Κανένα «δωρεάν» χιλιόμετρο δεν χάρισε η διαδρομή. Έπρεπε να στροφάρεις από το Τ1 έως και το τελευταίο χιλιόμετρο πριν μπεις στο Τ2.
Μπόρεσα να καλύψω την διαφορά εκκίνησης από την αρχή με τον Denny στο τρίτο χιλιόμετρο του τρεξίματος. Εκεί επιτέλους τον συνάντησα και καθίσαμε πλάι ο ένας στον άλλον να τρέξουμε μαζί τα 21Κ. Αρκετά κουρασμένοι αλλά και ενθουσιασμένοι να ολοκληρώσουμε μαζί αυτό το Ironman. Όπως και έγινε.
Πάντα αυτό το ironman θα είναι ξεχωριστό για εμάς.
Πατέρας και γιός συναγωνίστηκαν σε ένα τόσο καταπληκτικό event.
Eυχαριστώ πολύ.
Eddy Αλεξίου
