Παίρνουμε την πρωτοβουλία να δημοσιεύσουμε το e-mail που έστειλε ένας από τους εθελοντές σε έναν από τους αθλητές μετά τον αγώνα, για να φανεί πως οι εθελοντές δεν είναι απλά ανώνυμοι άνθρωποι που στέκονται στον ήλιο και μοιράζουν μπουκαλάκια, αλλα συμμετέχουν ενεργά σαν προσωπικότητες στον αγώνα.
--------------------------------------------------------------------------------------
Μετά την τηλεφωνική μας επικοινωνία θέλω και επίσημα να σε συγχαρώ για την θέση που πήρες στον τριαθλο 70.3 Astroman, και πραγματικά μας τιμούν ιδιαίτερα όχι μόνο εμένα αλλά και όλους του εθελοντές τα θετικά σχόλια τα όποια ακούγονται, ο ζήλος αυτών των εθελοντών κατά την διάρκεια του αγώνα ήταν εμφανής, μεγαλύτερος ήταν και αυτών των εθελοντών που έχουμε συμμετάσχει σε ίδιων αποστάσεων αγώνες εντός και εκτός Ελλάδος. Όπως και να έχει όλοι αξίζουν ένα μεγάλο και θερμό μπράβο για την τήρηση της ασφάλειας τον αθλητών. Από την πλευρά μου, θέλω να τονίσω ότι προσωπικά αγαπώ πάρα πολύ το άθλημα αυτό.
Το επίπεδο δυσκολίας δεν θα έλεγα ότι ήταν ιδιαίτερα υψηλό άλλα η υψηλή θερμοκρασία ήταν αυτό που το δυσκόλεψε. Κάτι το οποίο ευχαριστήθηκα ήταν όταν η Βανέσα Κουκούτση ανέβηκε στο βάθρο κατέχοντας την τρίτη θέση, παρόλο που δεν την ήξερα θα σου δηγηθώ μια μικρή ιστορία. Όπως γνωρίζεις εγώ βρισκόμουν παντού σε όλους τους σταθμούς, ήμουν με μηχανή ως συνοδηγός και μάλιστα τραβούσα βίντεο όλους τους αθλητές στην ποδηλασία. Κατά τη βάρδιά μου στο σταθμό υδροδοσίας, εκείνον μετά την ανηφόρα του τρεξίματος, βλέπω πλησίαζε ταλαιπωρημένη η Βανέσα Κουκούτση η όποια με μισόλογα μου έλεγε «Δεν αντέχω, θα πέσω κάτω τα ποδιά μου έχουν μουδιάσει και η καρδάμου πάει να σπάσει». Η αλήθεια ήταν ότι τρόμαξα άλλα δεν θα την άφηνα να τα παρατήσει, είχε ακόμα αλλά 14χλμ. για τον τερματισμό. Όπως ήταν όρθια, πήρα μια σακούλα πάγο και τα τύλιξα στα γόνατα της και στης γάμπες για μερικά λεπτά, μετά με ένα παγωμένο σφουγγάρι της είπα να το βάλει στην περιοχή της καρδιάς της.
Έτσι την πηρά από το χέρι και της είπα, «Αν πίστευες ότι θα τα παρατήσεις, αυτό με εμένα μπορείς να το ξεχάσεις». Την πιάνω από το χέρι και ξεκινάμε να τρέχουμε μαζί της έλεγα διάφορα να την κάνω να ξεχάσει τον πόνο και την κούραση. Πιο κάτω στο 6ο χλμ, συναντάμε τον σύζυγό της ο οποίος και αυτός έδωσε την μάχη του, ολοκληρώσαμε έτσι μια πλήρη περιστροφή 7 χιλιόμετρα, από εκεί και μετά συνέχισε μονή της με τον σύζυγο της.
Λίγα λεπτά μετά, αφού είχα ολοκλήρωσει μια πλήρη περιστροφή και βρισκόμουν ξανά στον σταθμό μου, ήρθε άλλος αθλητής, ο Πέτρος Κούρτης,ο οποίος και αυτός σε άσχημη κατάσταση αλλά όχι σε φάση να τα παρατήσει, παραπονέθηκε για εντόνους πόνους στην σπλήνα. Κάθισε για λίγα λεπτά στην καρέκλα, του έδωσα ένα Cocktail Isotonic και GU. Αφού σηκώθηκε από την καρεκλά του λέω «Έλα πάμε άλλα 7Χλμ έχουμε» εκείνος επέμενε να τον αφήσω άλλα, αν υπήρχε 1 περίπτωση στο εκατομμύριο να τα παρατήσει,μαζί μου δεν υπήρχε ούτε μια στο τρισεκατομμύριο.
Έτσι λοιπόν βοήθησα 2 συναθλητές να πάρουν επίσημα τον τίτλο του Astroman, δεν είναι απλά αγώνες σωματικής αντοχής αλλά είναι αγώνες πνευματικής κατανόησης. Εγώ προσωπικά θέλω σε ευχαριστήσω και θα είναι τιμή μου να τρέξουμε και άλλους αγώνες
Φιλικά
Σ.Α.
