Η δύο φορές Ολυμπιονίκης με τις Η.Π.Α., η Sarah True, έπασχε από κατάθλιψη. Δίνοντας μια αξιοσημείωτη μάχη, μετά από θεραπείες και υποστήριξη από ειδικούς και τους κοντινούς της ανθρώπους πλέον είναι καλά και βλέπει τον κόσμο με διαφορετική ματιά. Η ίδια μίλησε για το τέρας της κατάθλιψης που κοίταξε στα μάτια και το νίκησε, λίγες μέρες πριν την κούρσα της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ironman όπου τελικά κατέλαβε την τέταρτη θέση. Είπε:
«Η προετοιμασία μου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο χρόνος μετά από αυτούς ήταν αναμφισβήτητα οι πιο δύσκολοι μήνες της ζωής μου. Γενικά υποτιμούμε την αξία του να παρέχουμε στον αθλητή τα απαραίτητα μέσα που θα βοηθήσουν την ψυχική υγεία του. Είμαι πολύ τυχερή που δούλευα για χρόνια με επαγγελματίες και έμαθα πολλά, αλλά κανένας δε μου έμαθε πώς να είμαι μια Elite τριαθλήτρια με κατάθλιψη. Δεν μπορούσα να βρω – και πιστέψτε με έψαξα πολύ- πώς γίνεται να είσαι παγκοσμίου κλάσης αθλητής με κάτι σαν αυτό. Όταν συνήλθα από την άλλη μεριά μιας πολύ δύσκολης περιόδου για μένα πέρυσι, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα και θα έπρεπε να προσφέρω κάποια κομμάτια από την εμπειρία μου για το πώς μπορείς να τα ισορροπήσεις αυτά τα δύο. Έτσι, προσπαθώ να υψώσω τη φωνή μου προς την ευρύτερη κοινωνία μιλώντας για αυτό το πρόβλημα και προσπαθώντας να τους πείσω να δώσουν στους αθλητές του κατάλληλους πόρους, όχι επειδή είναι αθλητές αλλά επειδή είναι άνθρωποι. Δεν είναι η κατάθλιψη μόνο των Elite αθλητών αλλά όλων των ανθρώπων, καθώς είναι πολλοί αυτοί που αντιμετωπίζουν την κατάθλιψη ή έχουν αυτοκτονικές τάσεις.
Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα για μένα ήταν ότι πάντα είχα την αντίληψη ότι οι αθλητές και η κατάθλιψη ή οι αυτοκτονικές τάσεις ήταν κάτι ασυμβίβαστα μεταξύ τους. Ότι αν είχες κάτι από αυτά είναι σημάδι αδυναμίας. Αλλά δεν είναι σημάδι αδυναμίας, είναι απλά αυτό που είσαι. Εάν αποδεχθείς ότι είναι μέρος αυτού που είσαι και δουλέψεις πάνω σε αυτό, έχεις πιάσει το βασικό στόχο. Ο στόχος αυτός είναι να ενθαρρυνθεί ο κάθε αθλητής, ανεξαρτήτως του ποιος είναι ή ποιο είναι το παρελθόν του, να προσπαθήσει να βγάλει ό, τι καλύτερο μπορεί από μέσα του.
Δούλεψε με επαγγελματίες ψυχοθεραπευτές. Οι φίλοι και η οικογένεια σου σ’ αγαπάνε, αλλά δεν έχουν τις ικανότητες να σε βοηθήσουν, εκτός βέβαια αν είναι εκπαιδευμένοι. Σκέφτομαι πολλές φορές ότι ζητάμε βοήθεια συχνά όταν περνάμε εκείνη τη στιγμή κατάθλιψη, οπότε θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν έχεις χτίσει τα απαραίτητα εφόδια όταν είσαι υγιής, γιατί τότε είσαι πιο συνεργάσιμος. Όταν τα πράγματα στη ζωή σου είναι καλά δε σημαίνει ότι σε λίγους μήνες από τώρα, θα κοιτάξεις έξω τον κόσμο χωρίς να τα βλέπεις όλα θετικά, θα σε «χτυπήσει» άσχημα… Αλλά αν δεν έχεις καταφέρει να φτάσεις σε επίπεδο από πριν να μπορείς να συνεργαστείς, μπορεί να βρεθείς σε κάποια πολύ σκοτεινά μέρη. Έχοντας δουλέψει από πριν, όμως, αυτά που θα μάθεις είναι σαν δίχτυ ασφαλείας που θα σε πιάσει όταν χάσεις την ισορροπία σου.»
Δείτε την συνέντευξή της:
Επιμέλεια: Άγγελος Μαυρογιάννης
Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Μοιράσου το με τους φίλους σου!
