Ο Σταμάτης Ρώμας, αθλητής του τριάθλου και προπονητής, μιλά στην Κρυσταλλία Παπαδημητρίου για τον αγώνα extreme triathlon του Aurland στον οποίο συμμετείχε, και άλλα πολλά ενδιαφέροντα!
ΚΠ: Σταμάτη, πριν από μερικές εβδομάδες συμμετείχες σε έναν από τους πιο απαιτητικούς αγώνες extreme τριάθλου διεθνώς, στη Νορβηγία. Πες μας για τα χαρακτηριστικά και τις απαιτήσεις του αγώνα.
Σταμάτης Ρώμας: Πράγματι, κατά πολλούς είναι ο πιο δύσκολος αγώνας extreme τριάθλου στον κόσμο σε απόσταση half Iron Man, δηλαδή 1900m κολύμβηση, 98km ποδηλασία με 3.300m υψομετρικά, και τέλος κοντά στα 20km ορεινό τρέξιμο με 1000m υψομετρικά. Φυσικά αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει σε δυσκολία είναι κυρίως οι καιρικές συνθήκες: σχεδόν κάθε χρόνο, ειδικά στην κορυφή του βουνού στα 1400m (που ανεβαίνουμε και κατεβαίνουμε 2 φορές στο πλαίσιο του αγώνα), συνήθως έχει χιονόνερο, κρύο, ισχυρούς ανέμους, ομίχλη και φυσικά βροχή ακόμα και στις καλές -θεωρητικά- μέρες! Και μην ξεχνάμε το κολύμπι στα κρύα νερά των φιορδ. Τα ποτάμια που καταλήγουν στη θάλασσα από τα βουνά ρίχνουν ακόμα περισσότερο τη θερμοκρασία του νερού. Αυτός είναι λοιπόν ο περίφημος αγώνας Αurlandsfjellet xtreme triathlon, στο πανέμορφο κατά τα άλλα χωριό Αurland, στο νότιο άκρο του Sognefjorden.
Κ.Π. Ακούγεται εξίσου τρομακτικό και συναρπαστικό! Ποιες ήταν οι επιδόσεις σου;
Σ.Ρ. Στη πρώτη μου συμμετοχή σε αγώνα xtreme τριάθλου, κατάφερα να βγω 13ος γενικής κατάταξης σε 160 τριαθλητές από πολλές διαφορετικές χώρες, στη πλειονότητα φυσικά Νορβηγούς.
Κ.Π. Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία στον αγώνα;
Σ.Ρ. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο καιρός δεν μας έκανε το χατήρι ούτε αυτή τη χρονιά, με αποτέλεσμα να βρέχει από την αρχή του αγώνα. Φυσικά η βροχή στα 1300m υψόμετρο έδινε τη θέση σε χιονόνερο, ομίχλη και ανέμους και πολύ κρύο (γύρω στους 3 βαθμούς). Οπότε η κατάβαση με το ποδήλατο ήταν πραγματικά μια πρόκληση για μένα, με μεγάλη επικινδυνότητα στους στενούς απότομους Νορβηγικούς δρόμους, με ομίχλη και πολύ κρύο. Εκεί άλλωστε έχασα και αρκετές θέσεις από τους πιο έμπειρους και προετοιμασμένους Νορβηγούς συναθλητές! Η ανακούφιση λοιπόν όταν τελείωσα το ποδηλατικό κομμάτι σώος ήταν μεγάλη!
Κ.Π.Τι απόλαυσες περισσότερο στον αγώνα;
Σ.Ρ. Και μόνο για την απίστευτη θέα του Σόγκνενφιορδ από τα 800 μέτρα, αξίζει να πηγαίνω κάθε χρόνο αν μπορώ, παρά τις δυσκολίες του αγώνα! Επίσης το κομμάτι του ορεινού τρεξίματος ήταν καταπληκτικής ομορφιάς, σε ένα στενό φαράγγι δίπλα σε γκρεμούς, καταρράκτες και ποτάμια πνιγμένα φυσικά στο πράσινο!
Κ.Π. Τερμάτισες σε 7 ώρες και 19 λεπτά. Πώς αισθάνεσαι μετά από τόσες ώρες αγώνα; Πότε νιώθεις έτοιμος να αγωνιστείς ξανά;
Σ.Ρ. Η αίσθηση πραγματικά όταν τερματίζεις έναν τέτοιο αγώνα είναι εκπληκτική. Κατά τη διάρκεια του αγώνα περνούν πολλές σκέψεις στο μυαλό σου, συνήθως κακές, όπως λόγου χάρη “γιατί ταλαιπωρούμαι τόσο πολύ σε τόσο extreme συνθήκες αντί να είμαι με την οικογένεια μου”, αλλά όταν τερματίζεις τα ξεχνάς όλα και μετά από λίγο αναζητάς την επόμενη πρόκληση.
Κι εδώ έρχομαι στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, αφού αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή στον κατά γενική ομολογία δυσκολότερο αγώνα extreme triathlon, το πασίγνωστο Isklar Norseman Xtreme triathlon. Με λίγα λόγια, είναι το διπλό Aurland με 3.800μ κολύμβηση, 180km ποδηλασία και 43km trail run με απίστευτα υψομετρικά σε ένα άλλο πανέμορφο φιορδ, το Eidfjord! Βέβαια δεν είναι εύκολο να επιλεγώ, είναι θέμα τύχης εφόσον γίνεται κλήρωση, αλλά θα κάνω τη προσπάθεια!
Κ.Π. Καλή επιτυχία στην κλήρωση, λοιπόν! Πώς Προετοιμάζεσαι για έναν τέτοιο αγώνα; Ας πούμε, πως προετοιμάστηκες για τον αγώνα στο Aurland;
Σ.Ρ. Η προετοιμασία για τον αγώνα κράτησε σχεδόν 8 μήνες από τη στιγμή δηλαδή που δήλωσα συμμετοχή. Παρόλο που έλαβα μέρος και σε άλλους σημαντικούς αγώνες εντός και εκτός Ελλάδας, αυτός ήταν ο κύριος στόχος. Την εβδομάδα, κατά μέσο όρο έκανα 16-26 ώρες προπόνηση και στα 3 αθλήματα, πολλές φορές σε διπλές και τριπλές προπονήσεις κάθε μέρα.
Κ.Π. Το τρίαθλο είναι ένα απαιτητικό σπορ που θέλει προπονήσεις σε τρία αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους αθλήματα αντοχής. Ποια είναι η βασική συμβουλή σου σε όποιον θα ήθελε να το ξεκινήσει;
Σ.Ρ. Όντως το τρίαθλο είναι ένα πολύ απαιτητικό άθλημα αντοχής, το οποίο θέλει οπωσδήποτε καταρχήν να έχεις διαθέσιμο χρόνο 5 φορές την εβδομάδα τουλάχιστον, από 1-3 ώρες την ημέρα ακόμα και για χομπίστες αθλητές. Και φυσικά είναι να έχεις μια φυσική κατάσταση σε καλό επίπεδο, αν είναι δυνατόν και στα 3 αθλήματα, έτσι ώστε με τη σωστή καθοδήγηση από έναν έμπειρο προπονητή να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις τους στόχους σου.
Κ.Π. Εσύ σαν προπονητής, τι απαιτήσεις έχεις από τους αθλητές που προπονείς;
Σ.Ρ. Αυτό που επιθυμώ πραγματικά είναι η συνέπεια και μόνο. Αν είναι συνεπείς με το πρόγραμμα και τις προπονήσεις, είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρνουμε κάθε φορά να πετυχαίνουμε τους στόχους που βάζουμε.
Κ.Π. Σταμάτη, έχεις ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μικρούς αθλητές και έχεις ασχοληθεί πιο ειδικά με την καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας.
Σ.Ρ. Ναι, η αλήθεια είναι ότι για κοντά 20 χρόνια τώρα προπονούσα και προπονώ πέρα από ενήλικους αθλητές και παιδικές ακαδημίες ποδηλασίας (κυρίως ορεινής), και είναι κάτι που αγαπώ ιδιαίτερα! Επίσης, από το 2013, πέρα των άλλων εργάζομαι μια φορά την εβδομάδα στο νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία” ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής στην επιστημονική έρευνα με τίτλο: ”Aνάπτυξη Εθνικού συστήματος πρόληψης και αντιμετώπισης της υπερβαρότητας και παχυσαρκίας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία”. Βλέπω παιδιά απ’όλη την Ελλάδα και ο στόχος είναι να τους δώσω ένα ρεαλιστικό και αποδοτικό πρόγραμμα άσκησης που θα τα βοηθήσει να ελέγξουν το βάρος τους, σε συνδυασμό με σωστή διατροφή και ψυχολογική υποστήριξη.
Κ.Π. Έχεις εμπειρία από τη Νορβηγία, που, σύμφωνα με στοιχεία του 2016, έχει ποσοστό παιδικής παχυσαρκίας 12,5% έναντι 22,5% στην Ελλάδα (παιδιά 15 ετών).Τι διαφορές βλέπεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Νορβηγία στον τρόπο που αντιμετωπίζεται η φυσική δραστηριότητα των παιδιών;
Σ.Ρ. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στα συστήματα παιδείας των δύο χωρών. Στη Νορβηγία τα παιδιά πάνε σχολείο όπως στην Ελλάδα από 8-14.00μ.μ. ή ως τις 16.00μ.μ., με τη διαφορά όμως ότι όλα γίνονται στο σχολείο χωρίς να χρειάζοται το απόγευμα φροντιστήρια π.χ ξένων γλωσσών ή ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα να έχουν τα παιδιά άφθονο χρόνοι κάθε απόγευμα για αθλητικές δραστηριότητες.
Πρέπει επιτέλους κι εδώ να σταματήσουμε, τόσο το ευρύτερο εκπαιδευτικό σύστημα όσο και εμείς οι ίδιοι οι γονείς, αυτό που γίνεται με το απογευματινό διάβασμα και τα φροντιστήρια. Να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο σύστημα και να εμπιστευόμαστε τους συνάδελφους δασκάλους και καθηγητές – που αν μην τι άλλο έχουν σπουδάσει για να βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται, και να έχουν χρόνο τα παιδιά μας το απόγευμα μόνο για αθλητισμό!
Κ.Π. Ποια είναι η βασική συμβουλή σου στους γονείς εδώ, στην Ελλάδα; Τι θα τους πρότεινες να κάνουν ή να αλλάξουν;
Σ.Ρ. Όπως απάντησα και παραπάνω, προτείνω στους γονείς να ρυθμίσουν το πρόγραμμα των παιδιών τους ώστε να έχουν λιγότερο διάβασμα το απόγευμα και περισσότερο ελεύθερο χρόνο για φυσική δραστηριότητα. Τα παιδιά πρέπει να έχουν φυσική δραστηριότητα καθημερινά. Οι γονείς επίσης δίνουν το παράδειγμα και βοηθούν το παιδί τους αν υιοθετήσουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής για όλη την οικογένεια, που σημαίνει κλασική μεσογειακή διατροφή -που είναι από τις καλύτερες στο κόσμο-, σε συνδυασμό με καθημερινή φυσική δραστηριότητα!
Κ.Π. Ευχαριστούμε Coach! Ευχόμαστε πάντα νίκες!
Μερικές ακόμη φωτογραφίες από το Aurland…
Περισσότερα από το Σταμάτη Ρώμα στο cardiometabolism.gr: Φυσική δραστηριότητα κατά της παιδικής παχυσαρκίας
Πηγή: cardiometabolism.gr
