Κάπως έτσι ξεκίνησε ο Βασίλης Κρομμύδας το Τρίαθλο...

Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία του Βασίλη Κρομμύδα στο Τρίαθλο...

Το 1989 όταν βλέποντας στο Eurosport που εξέπεμπε ο Δήμος Θεσσαλονίκης είδε ο 19χρονος τότε Βασίλης Κρομμύδας τον αγώνα της Νίκαιας στην Γαλλία, έναν από τους πιο γνωστούς αγώνες τριάθλου της εποχής και είπε απλά: « Θα κάνω αυτό το άθλημα».

Έτσι τον Νοέμβριο του 1989 ξεκίνησε η δική του ιστορία στο τριαθλο. Το περίεργο αλλά και συμπτωματικό συγχρόνως, είναι ότι την ίδια εποχή ξεκίνησε να κάνει προπόνηση για τρίαθλο και ο Χρήστος Γαρέφης χωρίς να υπάρχει καμία συνεννόηση με τον Βασίλη (φαίνεται κοιτάζανε το ίδιο βίντεο). Μια σημαντική πληροφορία: Ο Χρήστος Γαρέφης με 6 μήνες μόνο προπόνησης πήγε κι έτρεξε τον αγώνα της Νίκαιας και τερμάτισε μάλιστα σε πολύ καλή θέση παρά τα προβλήματα τραυματισμών που είχε το τελευταίο διάστημα της προπόνησης του.

Ανοίγοντας το ημερολόγιο των προπονήσεων του Βασίλη εκείνης της εποχής έμεινα με ανοιχτό το στόμα γιατί βλέποντας με τι προπονήσεις πήγε στον πρώτο του αγώνα στην Σόφια τον Σεπτέμβριο του 1990 δεν το πίστευα! Εκείνη την εποχή ήταν ακόμη κολυμβητής, έτσι έκανε κολύμβηση κάθε μέρα, μόνο 1 φορά την εβδομάδα ποδηλασία 1,5-2 ώρες και τρέξιμο 2 φορές από 30΄ περίπου. Έτσι στον πρώτο του αγώνα Ολυμπιακής απόστασης που ήταν βέβαια και διεθνής, κατάφερε να βγει τρίτος με χρόνο ¨1.53¨ , αυτό ήταν και το σημάδι για να κάνει τρίαθλο σε ψηλό επίπεδο.

Μετά από αυτήν την απόφαση τον περιμένει πολύ δύσκολος δρόμος, χωρίς την ύπαρξη Ομοσπονδίας Τριάθλου, χωρίς υποστήριξη χορηγών ούτε καν για υλικού και διατροφής , δεν υπήρχε τίποτα, έμοιαζε σαν τρέλα. Φανταστείτε ότι εκείνη την εποχή ο Βασίλης έπαιρνε στην προπόνηση της ποδηλασίας για τροφοδοσία μήλα ( γιατί και οι μπανάνες εκείνη την εποχή ήταν πιο ακριβές) και μερικά μπισκότα Παπαδοπούλου. Το ποδήλατο έμοιαζε σαν να είναι από νεροσωλήνες μιας και τα ποδήλατα εκείνης της εποχής δεν είχαν καμία σχέση με τα τωρινά και φορώντας μάλλινο καλσόν για τις Χειμερινές προπονήσεις έδειχνε πολύ γραφικός! Οι περισσότεροι ποδηλάτες που τον συναντούσαν τότε γελούσαν με το παρουσιαστικό του αλλά το γέλιο τους πάντα σταματούσε όταν ξεκινούσε να ανεβαίνει ο ρυθμός.

Αυτός όχι απλά πήρε την απόφαση να κάνει Τρίαθλο, αλλά έβαλε στόχο σε ένα χρόνο να κάνει το πρώτο του Ironman. Αυτή την εποχή ο Βασίλης σπούδαζε στην Γυμναστική Ακαδημία και δούλευε επίσης και σαν προπονητής κολύμβησης. Μαζεύοντας όλο χρόνο λεφτά και με την βοήθεια τις οικογένειας του κατάφερε να πάει στο Ironman Roth με χρόνο ¨9:24 ¨ . Ένα χρόνο αργότερα, το 1992 πήγε ξανά στο Ironman Roth βελτιώνοντας την επίδοση του σχεδόν κατά μία ώρα και κερδίζοντας 100 θέσεις σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, έτσι με χρόνο ¨8:27¨ βγαίνει 10ος στην γενική κατάταξη! Η επίδοση αυτή κρατάει και σαν ένα άτυπο πανελλήνιο ρεκόρ για αγώνας απόστασης Ironman ως σήμερα.

Τον ίδιο χρόνο είχε και την πρώτη του συμμετοχή στο Ironman HAWAII, με χρόνο ¨9:20¨ βγαίνει τρίτος στη κατηγορία του 18-24 και 40ος στη γενική κατάταξη. Τον επόμενο χρόνο συγκεντρώθηκε περισσότερο στην προετοιμασία του μιας και είχε βάλει στόχο ώστε το 1994 να κάνει ρεκόρ στην κατηγορία του στο Ironman Hawaii. Εκείνη την χρονιά (1993) με τα αποτελέσματα που είχε καταφέρει ο Βασίλης από το Ironman του 1992 και άλλους διεθνείς αγώνες, έγινε μέλος μιας από τις καλύτερης Γερμανικής Ομάδας Τριάθλου. Το 1994 πριν πάει στην Hawaii είχε τρέξει άλλα δυο Ironman, το ένα ήταν στο Lanzarote όπου με ¨9:05¨ είχε βγει 8ος στη γενική και φυσικά πρώτος στην κατηγορία του και μετά από 1,5 μήνα στο Ironman Roth τερμάτισε 15ος στην γενική με ¨8:35¨ .


Τελικά στον μεγάλο του στόχο το Ironman Hawaii τερμάτισε με παγκόσμιο ρεκόρ (18-24) που κρατάει μέχρι και σήμερα και είναι και το παλαιότερο και ήταν 17ος της γενικής κατάταξης. Φυσικά αυτά τα χρόνια έκανε παρα πολλούς αγώνες στην Γερμανία που ήταν συνεχώς στο βάθρο. Εκείνα τα χρόνια παρόλο που η Γερμανική Ομοσπονδία τριάθλου ήθελε να δώσει στον Βασίλη την Γερμανική υπηκοότητα αυτός διάλεξε να συνεχίσει να τρέχει σαν Έλληνας.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή και φαίνεται στα παρακάτω αποτελέσματα.

• Δυο συμμετοχές στους Ολυμπιακούς αγώνες, το 2000 στο Σύδνεϋ και 2004 Αθήνα.
• Συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου 2008 ως προπονητής της Ντενίζ Δημάκη
• 1η θέση στην κατηγορία κάτω των 25 ετών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα IRONMAN της Χαβάης του 1994 και κάτοχος του ρεκόρ μέχρι και σήμερα.

Elite / Overall position
• 7η θέση Παγκόσμιο Πρωτ. Σκυταλοδρομίας - Tiszaujvaros 2003
• 8η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μεγάλης Απόστασης της ITU στη Νίκαια (Γαλλία) το 1997
• 14η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μεγάλης Απόστασης της ITU στη Νίκαια (Γαλλία) το 1995
• 4η θέση στο IRONMAN στο Podersdorf στην Αυστρία το 1993
• 8η θέση στο IRONMAN LANZAROTE το 1994
• 10η θέση στο IRONMAN EUROPE το 1992 και 1ος στην κατηγορία κάτω των 25 ετών
• 15η θέση στο IRONMAN EUROPE το 1994 και 1ος στην κατηγορία κάτω των 25 ετών
• 1η θέση στο Internat. points race στην Ολυμπιακή απόσταση στη Σερβία 2003
• 1η θέση στο Internat. points race στην Ολυμπιακή απόσταση στην Κορέα 1998
• 1η θέση στο Internat.points race στην Ολυμπιακή απόσταση στην Βουλγαρία 2002
• 2η θέση στο Internat. points race στην Ολυμπιακή απόσταση στην Ιταλία 1998
• 2η θέση στο Internat. points race στην Ολυμπιακή απόσταση στην Ελλάδα 2001
• 3η θέση στο Ευρωπαϊκό κύπελλο στην Ολυμπιακή απόσταση στη Βουλγαρία το 1994
• 4η θέση στο Internat. points race στην Ολυμπιακή απόσταση στις Φιλιππίνες το 1999
• 5η θέση στο Internat. pointsrace στην Ολυμπιακή απόσταση στη Πορτογαλία 2003
• 8η θέση στο Παγκόσμιο κύπελλο στην Ολυμπιακή απόσταση στη Χαβάη το 2000
• 8η θέση στο Ευρωπαϊκό κύπελλο στην Ολυμπιακή απόσταση στην Ελβετία το 1997
• 17η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ολυμπιακή απόσταση στην Φινλανδία το 1997
• 14η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Cross Triathlon στην Σλοβακία το 2010
• 9η θέση στο Ευρωπαϊκό κύπελλο στην Ολυμπιακή απόσταση στην Ελλάδα (Λουτράκι) το 2010
• 19η θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα middle-distance (Half ironman), Βαρκελώνη 2013
• 12η θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Cross Triathlon στη Σαρδηνία 2014
• 12 φορές Πρωταθλητής Ελλάδος με τελευταίο αυτόν του 2014, 44 ετών
• 5 φορές Βαλκανιονίκης ως αθλητής και πολλά μετάλλια των αθλητών του ως προπονητής

Και η ιστορία συνεχίζεται...