Πάντα ήθελα να επισκεφτώ την Γαλλία.Ακόμη περισσότερο την Νίκαια. Βέβαια αυτό το ταξιδιωτικό ‘πακέτο’ περιλάμβανε και έναν αγώνα IRONMAN την τελευταία μέρα, καθώς και 5 μήνες προετοιμασίας για μένα με μέσο όρο 18-20 ώρες προπόνηση την εβδομάδα!
Από την αρχή του ταξιδιού κολλήσαμε με τους άλλους έλληνες και είναι πολύ βασικό το ότι περασαμέ τόσο ευχάριστα την διαμονή μας εκεί που σχεδόν ξεχάσαμε τον αγώνα.Προπονητικά ο Αλέξης φάνηκε πιο γρήγορος στο τρέξιμο για να προλάβουμε το αεροπλάνο από την Ρώμη και ο Μαυρίκιος πιο δυνατός στο τρέξιμο για το ξενοδοχείο με βαλίτσες!(αργότερα μετά από 3 μέρες κατά την διάρκεια του μαραθωνίου κατάλαβα ότι στο τρέξιμο στο IRONMAN υπερισχύει η δύναμη και όχι η ταχύτητα).
Και μπαμ...Ξεκίνησε ο αγώνας με dj,μουσικές,κόσμο και χειροκροτήματα τα οποία έσβηναν σιγά σιγά καθώς πλησιαζές μέσα στο νερό.Πότε δεν συμπάθησα το κολύμπι,αλλά εκείνη την μέρα το λάτρεψα!Έφαγα τόσο ξύλο που η πισίνα πλέον θα μου φαίνεται τόσο ανιαρή.
Μετά από 1 ώρα 9 λεπτά και κάτι ψιλά αποφάσισα να πάω και λίγο από το ποδηλατό μου και ξεκίνησα επιτέλους τον αγώνα μου.Στην ποδηλασία λειτούργησαν όλα τέλεια (πλην από το κοντέρ που δεν λειτούργησε ποτέ). Ένιωθα πολύ καλά και όλες αυτές οι ανηφόρες και κατηφόρες δεν με έκαναν να βαρεθώ καθόλου. (είπα και μια κουβέντα με τον Αλέξη, ίσως τα μοναδικά λόγια του αγώνα).
Μετά από 5 ώρες 31 λεπτά και περισσότερα ψιλά μου φάνηκε παράξενο το ότι χάρηκα που τέλειωσε το ποδήλατο και ξεκινά το τρέξιμο. Ξεκίνησα τα 10αρια από 5’05”/km το πρώτο και έφτασα τα 5’51”/km το τελευταίο!Μέσος ρυθμός 5’37”/km και χρόνος 3 ώρες 56 λεπτά.
Σύνολο 10 ώρες 48 λεπτά 49 δεπτερόλεπτα.
Σύνολο θερμίδων 8200. Μέσοι παλμοί 75%.
Ποδήλατο 5 gel squeezy, 3 nano squeezy, 3 μπάρες squeezy, 1 lt ισοτονικό, 2 lt νερό
Τρέξιμο 1 lt ισοτονικό, 2 lt coca cola, 3 lt νερό
Κολύμπι 1lt θαλασσινό νερό και μερικές κλοτσιές
ΣυμπεράσματαΜπορεί να χάρηκα και να διασκέδασα τον αγώνα, όμως ήταν η πιο δύσκολη δοκιμασία που έχω “χαρήσει” στον εαυτό μου. Από τις 5 ώρες και μετά θέλεις απλά να τερματίσεις, η μόνη παρέα που έχεις είναι οι σκέψεις σου και προσπαθείς να βρεις τρόπους να “ομορφύνεις” την διαδρομή. (για μένα ένα κίνητρο ήταν να φτάνω στην τροφοδοσία για να πίνω coca cola). Αν θα το ξανάνακα? ΝΑΙ! Δήλωσα ήδη για την Γερμανία το 2009.
Πολλά ευχαριστώ στον φίλο μου και μηχανικό Γιώργο Λέστο που εκτός οτί μας έφτιαχνε τα ποδήλατα τον στείλαμε και μια μέρα πριν να κάνει την διαδρομή για να μας πει για τις ανηφόρες (ευτυχώς γύρισε).
Την εταιρεία SQUEEZY που με εφοδίαζε με όλη την ενεργειά της (μπάρες-τζελ κτλ)
Τον Αλέξη, Μαυρίκιο, Άγγελο που δεν με εδιώξαν από το ξενοδοχείο όταν τους ζάλιζα και που τους εκτιμώ ως αθλητές και ανθρώπους.
Τον Huib και την Nancy που μας εμψύχωναν με τις φωνές τους κάθε 10km.
Και τέλος την Βικούλα που μπορεί να μην ήταν εκεί αλλά ήταν πάντα μαζί μου..
