Η Kristin McQueen δεν μπορεί να βάλει καπέλο κατά τη διάρκεια του αγώνα της, δυσκολεύεται να βάλει οποιοδήποτε κράνος ή να βγάλει τα κολυμβητικά της γυαλάκια από το κεφάλι. Για την ακρίβεια, εάν ασκήσει οποιουδήποτε τύπου πίεση στο κεφάλι της ή το πρόσωπό της, πυροδοτούνται διαδοχικοί πόνοι που στην καλύτερη περίπτωση συγκρίνονται με αυτούς του ηλεκτροσόκ. Αυτό συμβαίνει λόγω μιας χρόνιας πάθησης από την οποία πάσχει που ονομάζεται νευραλγία τριδύμου – ή όπως χαϊδευτικά την έχει ονομάσει η ίδια, «Stabby Joe» .
Ωστόσο η McQueen δεν το έχει βάλει κάτω. Το Τρίαθλο, λέει η 38χρονη φυσιοθεραπεύτρια από το Illinois, είναι αυτό που την κάνει να αισθάνεται φυσιολογική. Η απτή υπενθύμιση ότι, ενώ μπορεί το σώμα να είναι καταβεβλημένο και αδύναμο, συνεχίζει να της δίνει αυτό που του ζητάει. Μέχρι σήμερα, το σώμα της την έχει πάει σε 18 γραμμές τερματισμού αγώνα Ironman – σχεδόν τον ίδιο αριθμό με τις φορές που έχει πάει στο χειρουργείο για εγχείρηση εγκεφάλου για τη θεραπεία της κατάστασής της.
«Σίγουρα υπάρχουν και οι μέρες που καταρρέω, αλλά δε θέλω να μείνω σε αυτήν την θέση,» λέει η McQueen. «Πρέπει να συνεχίσω να χαμογελάω το 99% της μέρας μου. Το να γελάς γι’ αυτό που σου συμβαίνει, απομακρύνει τον φόβο. Όλα όσα μου έχουν συμβεί είναι γελοία αν τα σκεφτείς.»
Εκτός από τον σχεδόν διαρκή και σταθερό πόνο όπου νιώθει, έχει μια σειρά από άλλα προβλήματα υγείας που θα έκαναν έναν μέσο άνθρωπο να λυγίσει. Έκανε 7 χειρουργικές επεμβάσεις από όταν διαγνώσθηκε με μεταστατικό καρκίνο του θυρεοειδούς στα 24 της. (Η τρίδυμη νευραλγία, η οποία επηρεάζει το νεύρο που μεταφέρει την αίσθηση του προσώπου στον εγκέφαλο, είναι μια παρενέργεια της θεραπείας με ακτινοβολία στην οποία υποβλήθηκε για τη θεραπεία του σταθεροποιημένου πλέον καρκίνου.)
Επίσης, η McQueen έχει όγκο στα επινεφρίδια, ο οποίος προκαλεί ταχύτατη απώλεια βάρους. Ο ίδιος όγκος της προκαλεί έντονη αϋπνία- κοιμάται γύρω στις 2 ώρες κάθε φορά. Μια επέμβαση στο θυρεοειδή της προκάλεσε μια παράλυτη φωνητική χορδή και τώρα αναπνέει μόλις από το μισό αεραγωγό της αναπνευστικής οδού. Σε μια άλλη επέμβαση, της χτύπησαν ένα κρίσιμο νεύρο το οποίο μεταφέρει τις πληροφορίες του ήχου και της ισορροπίας από το αυτί στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να χάσει την ακοή της από τη δεξιά μεριά και να πρέπει να ξαναμάθει πώς να κάθεται, να στέκεται και να περπατά. Σήμερα, επίσης, μπορεί να δει μόνο από το αριστερό της μάτι.
Η McQueen, παραδόξως, απαριθμεί αυτά τα περιστατικά σαν να λέει τη λίστα για το σουπερ μάρκετ – και συνήθως οι πιο σοκαριστικές αποκαλύψεις σηματοδοτούνται από το γέλιο της. Λόγω των προβλημάτων ισορροπίας που έχει, συνήθως ταλαντεύεται πάνω στο ποδήλατο, γι αυτό και το έχει ονομάσει «Tipsy», δηλαδή ζαλισμένο από το ποτό. Κατά τη διάρκεια των αγώνων της, φοράει ένα νοσοκομειακό βραχιόλι κινδύνου πτώσης, όχι για να προειδοποιεί τους άλλους για την κατάστασή της, αλλά για να της δίνει της ίδιας μια νότα χιούμορ όταν πονάει περισσότερο.
«Κοιτάζοντας το βραχιόλι μου με κάνει απλά να χαμογελάω. Εδώ είμαι, κινδυνεύοντας να πέσω, σε έναν αγώνα Ironman», λέει η McQueen.
Στις περισσότερες φωτογραφίες της φαίνεται να υποφέρει. Πολλοί ίσως σκέφτονται ότι της McQueen της αρέσει ο πόνος και πάσχει από μαζοχισμό, αλλά κάτι τέτοιο εννοείται δεν ισχύει. Απλά κάθε αγώνα τον βλέπει σαν ευκαιρία να νιώθει «φυσιολογική» για 15 περίπου ώρες.
Η McQueen, επίσης, κάνει τρίαθλο και για έναν άλλο πολύ σημαντικό και προσωπικό της λόγο: έχει ήδη συγκεντρώσει πάνω από 170.000$ για την Αμερικανική Κοινότητα Καρκινοπαθών. Και σε κάθε αγώνα, έχει και μια «λίστα αγγέλων» με περίπου 280 ονόματα ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο.
«Έχω αυτή τη λίστα μαζί μου για να δείξω σε όλους ότι δεν τερματίζω μόνη μου», λέει. «Σε αντίθεση με πολλούς από αυτούς είμαι ακόμα εδώ. Μπορώ να φτάσω σε αυτήν την γραμμή τερματισμού. Δεν μπορώ να παραπονούμαι για τίποτα.».
Πηγή: www.triathlete.com
Επιμέλεια: Μαυρογιάννης Άγγελος
