Η Mary Houbolt ορκίζεται ότι δεν είναι κάποια ιδιαίτερη κολυμβήτρια και ότι είναι μέτρια δρομέας. Μετά τη νίκη της όμως κατά του καρκίνου, ήξερε ότι είχε την εσωτερική δύναμη να ολοκληρώσει έναν αγώνα τριάθλου.
Το Χειμώνα του 1989, όταν η Mary Houbolt ήταν 32 χρονών, βρήκε ότι είχε ένα "γρουμπουλάκι" στο στήθος της. Oι εξετάσεις αποκάλυψαν ότι ήταν κακοήθες και ο καρκίνος είχε επεκταθεί στους λεμφαδένες κάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης της πολύ λίγες. Ακούγοντας τη διάγνωση, θυμάται ότι ένιωσε συντετριμμένη.
Εξομολογείται ότι δεν ήταν ο φόβος πως θα χάσει τη ζωή της, αλλά ότι θα άφηνε πίσω της τον άντρα της και τα δυο μικρά παιδιά της. Μπορεί οι πιθανότητες να μην ήταν με το μέρος της, αλλά ο καρκίνος μπήκε σε πλήρη ύφεση μετά από μια επιθετική θεραπευτική αγωγή – χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ πόσο κοντά ήταν στο θάνατο.
Το 2010, η χρονιά που η Mary έγινε 60, αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο κατόρθωμα για να γιορτάσει την επιβίωση της από τον καρκίνο. Η ιδέα ήταν να συμμετάσχει στο Ironman. Δεν είχε καμία προσδοκία να κερδίσει στον αγώνα που συνδυάζει 3,9 χλμ. κολύμβησης, 180 χλμ. ποδηλασίας και 42 χλμ. τρεξίματος. Ήταν ακόμα ζωντανή, γιατί να μη το δοκίμαζε;
Το σκέλος της ποδηλασίας δεν τρόμαξε τη Mary, όμως δεν ήταν το ίδιο σίγουρη και για τα άλλα. Είχε να ασχοληθεί με την κολύμβηση από παιδί και αν και είχε επαφή με το τρέξιμο ξεκάθαρα για να ανακουφίζεται από το άγχος – ειδικά κατά τη διάρκεια της θεραπείας της – παραδέχεται πως το επίπεδό της ήταν μέτριο. Μπορεί να αντιμετώπιζε ενοχλήσεις στους γλουτούς της και στα γόνατα, αλλά ήταν πολύ πεισματάρα και "type A" χαρακτήρας όπως η ίδια εξομολογείται κάνοντας αποκλειστικά focus στο στόχο της.
Όταν ξεκίνησε την προετοιμασία, εξεπλάγην και η ίδια από τη συνέπεια στις 7/7 εβδομαδιαίες προπονήσεις της. Ενθουσιαζόταν να περνά χρόνο έξω και να προσέχει τι θα τρώει για να προσέξει την απόδοσή της. Τις μέρες που οι ασκήσεις έμοιαζαν πιο δύσκολες θύμιζε στον εαυτό της πόσο τυχερή ένιωθε που ζούσε και συνέχιζε την προσπάθεια.
Μετά από 14 μήνες προπόνησης, η Mary ήταν πλέον έτοιμη. Όταν ξεκίνησαν όλοι μαζί την κολύμβηση ένιωσε να ήταν αμέσως "εκτός παιχνιδιού". Έπειτα, ακολούθησε το κομμάτι της ποδηλασίας και την συνέχεια εκείνο του Μαραθωνίου. Μπορεί να ήταν εξαντλημένη και καταπονημένη, αλλά ο σκοπός της ήταν απλός: να τερματίσει. Όμως, κατέληξε να είναι η νικήτρια στο ηλικιακό της γκρουπ.
2 μήνες αργότερα, έβαλε στόχο το παγκόσμιο πρωτάθλημα Ironman στη Χαβάη. Δεν ήταν προετοιμασμένη ψυχολογικά, αλλά ήταν εκεί για να αντιμετωπίσει τους καλύτερους αθλητές του κόσμου. Παρά την υγρασία, τις υψηλές θερμοκρασίες και την ανοιχτή θάλασσα που τη τρόμαζε, η Μary βγήκε τρίτη στους αγώνες. Για τους περισσότερους, μία συμμετοχή σε αγώνα τριάθλου είναι αρκετή, όμως εκείνη είχε άλλη άποψη, θέλοντας να συνεχίσει την προσπάθεια.
Τα προηγούμενα 7 χρόνια έχει συμμετάσχει σε 9 Ironman και περισσότερους από 20 αγώνες τριάθλου. ‘Ετρεξε το γύρο της Αμερικής, ως μία εκ των 4 γυναικών της ομάδας στον αγώνα Race Across America (RAAM), μία από τις πιο μεγάλες διοργανώσεις ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων στον κόσμο. Κατά τη διάρκειά του, οι αθλητές πρέπει να κάνουν 4.828 χλμ. διασχίζοντας κατακόρυφα 51,8 χλμ. και τις 12 πολιτείες. Παρά τους υψηλούς ανέμους, τη θερμοκρασία να φτάνει μέχρι και τους 49 βαθμούς Κελσίου και την οδήγηση πλάι στους αυτοκινητοδρόμους – μερικές φορές μέσα στη νύχτα – η Mary και η ομάδα της τερμάτισε σε 7 μέρες και 11 ώρες, χρόνος ρεκόρ για τις γυναίκες ηλικίας 60 – 69 ετών.
Οι ώρες που περνά η Mary για την προετοιμασία του κάθε αγώνα τριάθλου είναι εξαντλητικές, αλλά το ξέρει, περιορίζοντας το χρόνο που αφιερώνει στις κοινωνικές υποχρεώσεις της προκειμένου να έχει αρκετό χρόνο για προπόνηση. Ακόμα έχει να αντιμετωπίσει διάφορους τραυματισμούς με πιο πρόσφατο την σπασμένη λεκάνη, αλλά τα πλεονεκτήματα συνεχίζουν να υπερέχουν οποιουδήποτε πόνου και ταλαιπωρίας.
Λαμβάνει τεράστια προσωπική ικανοποίηση όταν διαγωνίζεται με τον εαυτό της, εξηγεί, και η οικογένειά της φαίνεται να συμφωνεί με αυτό αφού τόσο ο άντρας της όσο και η μικρότερη κόρη της έχουν μπει ενεργά, εκτός από τη μεγάλη της κόρη που ναι μεν είναι επίσης active, αλλά προτιμά το hula hoop και να χαλαρώνει στους αγώνες τριάθλου.
Η Μary μόλις έγινε 67 χρονών και δε φαίνεται να την πτοεί τίποτα. Δεν πρόκειται να είναι από εκείνους που θα κάτσουν στον καναπέ! Κάθε φορά που αγωνίζεται νιώθει τυχερή που ζει.
Πηγή: Runster.gr
Επιμέλεια: Μαρία Μεντζέλου, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
