Μαζί οι αδερφοί Brownlee κατάφεραν να ανυψωθούν από αστέρες των multisport και ειδικά του τριάθλου σε πασίγνωστους celebrities, ειδικά στην πατρίδα τους, την Αγγλία. Το απαράμιλλο στυλ με το οποίο αγωνίζονται, η επιτυχία τους στον μεγαλύτερο αγώνα του αθλήματος –τους Ολυμπιακούς Αγώνες- αλλά και πιο πρόσφατα ο επικός τερματισμός τους στον Μεγάλο Τελικό των WTS στο Cozumel τους έχουν βάλει στις καρδιές των φαν του αθλήματος. Σε μια σπάνια κοινή τους συνέντευξη οι Brownlee απάντησαν σε πολλές ερωτήσεις. Ο 26χρονος Jonathan, ο οποίος έχει κατακτήσει ήδη 2 ολυμπιακά μετάλλια, γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να συνεχίσει να συμμετέχει σε αγώνες της ITU τουλάχιστον μέχρι τους Ολυμπιακούς του 2020 στο Τόκυο, ενώ ο μεγαλύτερος αδερφός, ο 28χρονος Alistair, ο οποίος διαθέτει 2 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, δηλώνει πως θα δοκιμάσει καινούρια πράγματα πριν αποφασίσει εάν θα κυνηγήσει άλλο ένα χρυσό μετάλλιο.
Ο Jonathan για τους αγώνες της ITU το 2017
«Θα αλλάξουν. Έτρεχα τα τελευταία 6 χρόνια με τον Alistair και τον Gomez και ήταν ανταγωνιστικοί. Έκαναν τους αγώνες να κυλάνε όπως ήθελαν. Ήταν γρήγορα κολύμπια και ποδήλατα, και μικρά γκρουπ ξεχώριζαν σε αυτά τα δυο. Ελπίζω πως αυτό δε θα αλλάξει… ανυπομονώ για έναν νέο τρόπο με τον οποίο θα εξελίσσονται οι αγώνες και ελπίζω όντας σε φόρμα να φτάσω στην κορυφή της καριέρας μου. Ελπίζω να γίνω ο παγκόσμιος πρωταθλητής. Προφανέστατα στο Cozumel ήμουν 200 μέτρα μακριά από το να γίνω ο παγκόσμιος πρωταθλητής αλλά τα θαλάσωσα… Η χρονιά μετά τους Ολυμπιακούς είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Κάποια πράγματα θα αλλάξουν αλλά στην τελική είναι ακόμα κολύμπι, ποδήλατο, τρέξιμο.»
Ο Alistair για τα μελλοντικά αγωνιστικά του σχέδια
« Πρόκειται να αρπάξω την ευκαιρία να δοκιμάσω έναν ελαφρώς διαφορετικό τύπο αγώνων, κάτι το οποίο είναι φανταστικό, αλλά ακόμα θέλω να βρίσκομαι σε ετοιμότητα με κάποιους αγώνες της ITU. Σίγουρα θέλω να τρέξω στο Leeds, προφανέστατα [η πόλη που μεγάλωσε] και ίσως ένα δυο άλλους, αλλά θα δούμε πως θα πάει η χρονιά. Η γενική ιδέα είναι ότι στο τέλος της επόμενης χρονιάς, του 2018, θα έχω τον χρόνο για να προσπαθήσω κάποια άλλα πράγματα, όπως αγώνες μεγάλης απόστασης, half-Ironman και ίσως full-Ironman, και τότε θα έχω μια ιδέα εάν «Μου δίνει αυτό κίνητρα; Θέλω να προσπαθήσω να νικήσω στη Hawaii, το οποίο είναι ο στόχος για αγώνες μεγάλης απόστασης, ή μήπως να ξαναεπικεντρωθώ και να προσπαθήσω να επιστρέψω και να είμαι επιτυχής στο Tόκυο;»»
Ο Alistair επιθυμεί να κυνηγήσει άλλο ένα χρυσό μετάλλιο
«Πιστεύω πως θα μου άρεσε να είμαι στο Τόκυο. Θέλεις να είσαι στους Ολυμπιακούς. Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι ο λόγος που το κάνεις αυτό. Όταν ήμουν 10 χρονών, ονειρευόμουν να πάω στους Ολυμπιακούς. Ποτέ δε φαντάστηκα ότι θα νίκαγα και μάλιστα δυο φορές, δε θα με πείραζε να προσπαθήσω να νικήσω και τρίτη φορά. Αισθάνομαι με διάφορους τρόπους ότι εκπλήρωσα αυτό μου το όνειρο, αλλά φυσικά θα ήταν αδύνατον να πω «όχι, σίγουρα δε θα είμαι στο Τόκυο»… Νομίζω πως τα επόμενα 2 χρόνια θα μας δώσουν την ευκαιρία να δούμε εάν μου αρέσει η μεγαλύτερη απόσταση, να δω εάν μου δίνει κίνητρα και μου επιτρέπει να θέτω νέους στόχους.»
Ο Jonathan για τη σχέση του με τον Alistair κατά τη διάρκεια της καριέρας του
«Ξεκίνησε σαν έμπνευση, υποθέτω. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που έβαλε τη βαλίτσα της εθνικής ομάδας της Μεγάλης Βρετανίας στο τραπέζι της κουζίνας και σκέφτηκα, «Wow, θέλω κι εγώ μια βαλίτσα της εθνικής». Προφανέστατα τον παρακολούθησα να διαγωνίζεται στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου… Ήταν τέλεια να κάνουμε εκείνο το ταξίδι μαζί. Το ταξίδι της προπόνησης- ήμουν τυχερός που στους 2 Ολυμπιακούς που συμμετείχα ήμουν σωματικά δίπλα του στην εξέδρα και βουτήξαμε στο νερό μαζί. Έχοντας κάποιον στον αγώνα που να μπορείς να εμπιστεύεσαι, μπορείς να δουλέψεις από πλευρά τακτικής μαζί του…»
«Είναι μια ενδιαφέρουσα σχέση. Στο Λονδίνο είδα το πώς προπονούνταν και ήξερα ότι θα ήταν σε φόρμα το 2012, αλλά βασικά βρέθηκα στη γραμμή της εκκίνησης γνωρίζοντας ότι με είχε κερδίσει ήδη γιατί είδα τι έκανε στην προπόνηση. Στο Ρίο ήταν πολύ διαφορετικά… πιστεύω πως ήταν πολύ πιο κοντά. Ήμασταν ακριβώς, ακριβώς στο ίδιο επίπεδο. Ήμουν στην γραμμή εκκίνησης του Ρίο και σκεφτόμουν «έχω τις ίδιες πιθανότητες με τον Alistair να κερδίσω». Αλλά και πάλι με νίκησε. Ελπίζω στο Τόκυο, είναι ή δεν είναι ο Alistair, να έχω άλλη μια ευκαιρία για ένα χρυσό μετάλλιο.»
