A.Brownlee και Jorgensen μεγάλοι νικητές του W.T.S. του Λονδίνου
Ο 6ος αγώνας της χρονιάς των World Triathlon Series διεξήχθει το απόγευμα της Κυριακής στο Λονδίνο,στην ίδια διαδρομή με αυτή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012,σε απόσταση Sprint όμως όπως και πέρυσι.
Ο καιρός ήταν ψυχρός με 15 βαθμούς κελσίου θερμοκρασία αέρα και 13 βαθμούς η θερμοκρασία της λίμνης του Hide Park,έχοντας βροχή ολόκληρη τη μέρα εκτός από την ώρα του αγώνα.
Elite Men
Την αυλαία άνοιξαν οι άντρες.Από πριν την εκίνηση ήμασταν σίγουροι ότι ο αγώνας θα ήταν θεαματικός καθώς όλα τα μεγάλα ονόματα ήταν παρόντα εκτός του νούμερου 1 Javier Gomez,ο οποίος σε 2 εβδομάδες θα αγωνιστεί σε αγώνα Half Ironman, αλλά και με τους αδερφούς Brownlee αποφασισμένους να ανέβουν στο βάθρο στον αγώνα της χώρας τους.
Ο αγώνας ξεκίνησε πού δυνατά.Πρώτοι από το νερο βγήκαν οι πολλόι δυνατοί κολυβητές Σλοβάκος Richard Varga και Νοτιαφρικάνος Henry Schoeman ακολουθούμενοι από τον Γάλλο Raphael και τα αδέρφια Brownlee και από πίσω τους ένα γκρουπ πολύ δυνατών νεαρών αθλητών,όπως οι Γάλλοι Coninx και Luis,ο Νεοζηλανδός Dodds και άλλοι.Λόγω όμως του τόσο γρήγορου χρόνου στο κολύμπι,οι Murray και Mola έμειναν 50’’ πίσω και έχασαν το πρώτο γκρουπ.
Μόλις όμως είχαν πάρει τα ποδήλατά τους ο Jonathan Brownlee δεν πρόλαβε καλά καλά να καβαλήσει το ποδήλατό του έπαθε λάστιχο,Έτσι έχασε πολλά κρίσημα δευτερόλεπτα αλλά και το πρώτο,το δεύτερο αλλά και το τρίτο γκρουπ των ποδηλατών μένοντας τελικά ολομόναχος στο ποδήλατο.Κατάφερε να φτάσει το τρίτο γκρουπ στη μέση του ποδηλάτου και να μείνει εκεί αφήνοντας το ποδήλατο του 1’30’’ πίσω από τους πρώτους,χωρίς έτσι να έχει καμιά ευκαιρία για καλή θέση και τερματίζοντας τελικά 41ος.
Στην κεφαλή του αγώνα κατά το ποδήλατο αποσπάστηκε ένα γκρουπ 11 περίπου ατόμων οι οποίοι διατήρησαν την πρωτοπορεία τους μέχρι και το τρέξιμο.Τότε ξεχώρισαν όπως ήταν αναμενώμενο ο Alistair Brownlee ο οποίος έδειχνε πολύ δυνατός και αποφασισμένος,ο πολύ δυνατός Ισπανός Alarza και ο πολύ γρήγορος Γάλλος Luis.Μέχρι τα πρώτα 2χλμ πήγαιναν όλοι μαζί,αλλά τότε μίλησε η «μηχανή» A.Brownlee ο οποίος τρέχοντας με ταχύτητα 23χλμ/ώρα κατάφερε να κάνει διαφορά 15’’ όπου κατάφερε να κρατήσει τη διαφορά μέχρι τον τερματισμό.
Η μάχη θα δινόνταν για τη 2η και 3η θέση μεταξύ του Alarza και του Luis.Τελικά ο Ισπανός κάνοντας μία τρομερή αλλαγή το τελευταίο χιλιόμετρο κατάφερε να κερδίσει τη δέυτερη θέση αφήνοντας τον Luis στην Τρίτη θέση.Αξιοσημείωτος είναι ο αγώνας του Νοτιαφρικάνου Richard Murray ο οποίος έκανε το 5άρι του τρεξίματος σε 14:12.Παρά την απουσία του ο Gomez κατάφερε να μείνει στην κορυφή της βαθμολογίας.Ο Alistair Brownlee δήλωσε ότι ξεκίνησε να βρίσκει τον παλιό του εαυτό και τη φόρμα του ανησυχώντας τους αντιπαλους του!
Elite Women
Οι γυναίκες ξεκίνησαν λίγα μόλις λεπτά μετά τον τερματισμό των αντρών.Πρώτη από το νερό βγήκε η Ισπανή πολύ δυνατή κολυμβήτρια Routier,ακολουθούμενη από ένα μικρό γκρουπ 8 περίπου γυναικών μεταξύ των οποίων οι Αμερικανίδες Zaferes,True και η πρωτοπόρος στη βαθμολογία Jorgensen,η πρώην Γαλλίδα Peron,η Ουγκαρή Vanek,η Αγγλίδα Coldwell και άλλες.
Μετά όμως από την αλλαγή με μία μικρή ανακατανομή που έγινε αποσπάστηκε ένα γκρουπ 7 ατόμων πο περιελάμβανε τις Αμερικανίδες Zaferes,True και Jorgensen,την Αγγλίδα Coldwell και τις Ισπανίδες Routier και Murua,αφήνοντας τις υπόλοιπες αθλήτριες 30’’ πίσω.
Η νικήτρια του τελικού του 2013 σε αυτόν τον αγώνα Non Stanford περιορίστηκε στο τρίτο γκρουπ και δεν κατάφερε να ανέβει και να πάρει μια καλύτερη θέση.Το σκηνικό δεν άλλαξε μέχρι και του τέλους του ποδηλάτου και όλα θα κρινόνταν στο τρέξιμο.
Ωστόσο για πρώτη φορά η Jorgensen φάνηκε σε κακή μέρα και παρόλο που πίεχε στο ποδήλατο μέχρι και τα τελευταία μέτρα φαινόνταν εξαντλημένη.Έτσι δημιουργήθηκε το ερώτημα σε όλους αν μπορεί να χάσει στο τρέξιμο.Τελικά η απάντηση δόθηκε σύντομα.Η Jorgensen άργησε στην αλλαγή και έχασε την επαφή με τις πρώτες δύο αθλήτριες τις συμπατριώτισές της Zaferes και True που είχαν ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες από τα πρώτα κι όλας μέτρα.Ωστόσο η Jorgensen τις έφτασε στα πρώτα 1000μ και κάθισε μαζί τους για να πάρει ανάσες.Στα 1500 όμως έκανε την κίνησή της και ξεχώρισε και από τις συμπατριώτισές της χωρίς ωστόσο να κάνει μεγάλη διαφορά από αυτές όπως μας συνηθίζει,διατηρώντας όμως μία απόσταση που της εξασφάλιζε την πρωτιά όπως και έγινε.Η Jorgensen κέρδισε με διαφορά 15’’ από την Zaferes που κέρδισε την True στο sprint.
Τελικά στο ερώτημα που δημιουργήθηκε η ίδια η Jorgensen απάντησε πως ακόμα και σε μια κακή μέρα δεν χάνει.Έτσι οι Αμερικάνοι κάναν πάλι το 1-2-3 στις γυναίκες και έδειξαν ξανά ότι το προπονητικό τους πρόγραμμα πάει τέλεια και έδειξαν ότι αν συνεχίσουν σε αυτούς τους ρυθμούς και του χρόνου δύσκολα απειλούνται στους Ολυμπιακούς αγώνες.
