Με τον 5ο αγώνα του Σχινιάθλου, ολοκληρώθηκε η δεύτερη επιτυχημένη χρονιά της διοργάνωσης, στο αθλητικό κέντρο του Μωραϊτη, στο Σχινιά. Σε αυτό τον αγώνα, έσπασαν όλα τα ρεκόρ που αφορούν αγώνες τριάθλου στην Ελλάδα.
- 68 αθλητές σημμετείχαν στην Ολυμπιακή απόσταση
- 62 αθλητές συμμετείχαν στην απόσταση sprint
- 30 παιδιά από 4 μέχρι 16 ετών συμμετείχαν σε διάφορες αποστάσεις
Και όλα αυτά, με το 20% των αθλητών να μην εμφανίζονται την ημέρα του αγώνα, αφού αποθαρρύνθηκαν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες του Σαββάτου. Ας δούμε όμως τι έγινε από την αρχή.
Ο αγώνας των παιδιών
Το πιο σημαντικό γεγονός κατά τη γνώμη μας, ήταν ο αγώνας των παιδιών. 30 χαμογελαστά προσωπάκια κολύμπησαν, έκαναν ποδήλατο και έτρεξαν, μπαίνοντας στο πνεύμα του τριάθλου από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Ήταν πραγματικά η πιο αισιόδοξη αθλητική εικόνα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, και είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκουν όλοι οι διοργανωτές.
Ο αγώνας των μικρών ξεκίνησε λίγο πριν τις 9 το πρωί. Σε αντίθεση με κάποιους μεγάλους, τα πιτσιρίκια δεν φόρεσαν στολή νεοπρέν, αφού δεν φοβήθηκαν το κρύο, ενώ μερικά δεν ήθελαν να φορέσουν ούτε καν γυαλάκια. Ήταν εντυπωσιακό το πόσο πάθος έβγαζαν αυτά τα παιδιά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, οδηγώντας τα ποδήλατά τους σαν καμικάζι, και τρέχοντας με μανία για να τερματίσουν.
Ολυμπιακή απόστασηΠαρόλο που το Σάββατο ο καιρός ήταν άσχημος, την Κυριακή οι συνθήκες ήταν ιδανικές, εάν εξαιρέσει κανείς τον άνεμο που έκανε πιο απαιτητική την ποδηλασία. Όσοι δεν αγωνίστηκαν φοβούμενοι τον καιρό, έχασαν πραγματικά μία μοναδική εμπειρία.
Ο αγώνας της Ολυμπιακής απόστασης ξεκίνησε στις 10 το πρωί. Οι Γιώργος Κανάκης και Αλέξης Αντωνόπουλος βγηκαν πρώτοι από το νερό, ολοκληρώνοντας τη διαδρομή της κολύμβησης (λίγο παραπάνω από 1500 μέτρα) σχεδόν σε 22 λεπτά. Ακολούθησε μετά από ενάμιση λεπτό ο Αλέξης Χριστοδούλου, και μετά από 50 δευτερόλεπτα ο Γιάννης Ψαρέλης. Οι Μάρκος Πάχος και Άγελος Νικολινάκος βγήκαν ακόμα πιο πίσω, ενώ ο Μάριος Κοκολάκης – φαβορί του αγώνα – βγήκε μετά τα 28 λεπτά.
Στο κομμάτι της ποδηλασίας κυριάρχησε, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Μάριος Κοκολάκης, ο οποίος φέτος είχε μία πολύ καλή χρονιά τόσο στο Ironman της Γαλλίας, όσο και στους ποδηλατικούς αγώνες που συμμετείχε. Ολοκλήρωσε το δύσκολο κομμάτι της ποδηλασίας σε μία ώρα και έξι λεπτά, χάνοντας μάλιστα αρκετά δευτερόλεπτα αφού αναγκάστηκε να σταματήσει για να σφίξει το τιμόνι του. Σε όλη τη διαδρομή προσπέρασε όλους τους προπορευόμενους και έφτασε πρώτος στην περιοχή αλλαγών. Δεύτερο καλύτερο χρόνο έκανε ένας εντυπωσιακός Μάρκος Πάχος, με μία ώρα και εννέα λεπτά, προσπερνώντας επίσης όλους τους προπορευόμενους, και φτάνοντας στην περιοχή αλλαγών μαζί με τον Κοκολάκη. Πίσω τους, ένας ανανεωμένος Ψαρέλης έδειξε πως είναι ακόμα ιδιαίτερα δυνατός στο ποδήλατο, ενώ πιο πίσω ακολούθησαν ο Άγγελος Νικολινάκος με τον Αλέξη Χριστοδούλου.
Στο τρέξιμο ο Μάριος Κοκολάκης φάνηκε να συνεχίζει με την αυξημένη φόρα που είχε από το ποδήλατο, και έκανε τον γρηγορότερο χρόνο από τους προπορευόμενους, κατακτώντας έτσι την πρώτη θέση με χρόνο 2:19:51. Οι τρεις υπόλοιπες θέσεις αποκτήθηκαν μετά από μία πραγματική μάχη μέσα στο δάσος του Σχινιά. Οι Νικολινάκος και Χριστοδούλου κατάφεραν να φτάσουν τον Ψαρέλη, αλλά μετά από λίγο οι Ψαρέλης και Νικολινάκος αποσπάστηκαν, με τον Νικολινάκο να προσπαθεί να δώσει όλο και πιο δυνατό ρυθμό. Ο Ψαρέλης απέδειξε για άλλη μια φορά τη μαχητικότητά του, κατάφερε να μείνει δίπλα στον Άγγελο, και στα τελευταία δύο χιλιόμετρα έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε, και κατέκτησε την δεύτερη θέση με χρόνο 2:21:12, με τον Νικολινάκο στην τριτη θέση 10 δευτερόλεπτα πιο πίσω. Ακολούθησε ο Χριστοδούλου 20 δευτερόλεπτα πιο πίσω, ενώ ο Πάχος τερμάτισε μετά από δύο λεπτά, έχοντας χάσει το προβάδισμα που είχε κατά τη διάρκεια του τρεξίματος.
Τον πιο γρήγορο χρόνο στο τρέξιμο έκανε, ποιος άλλος, ο έμπειρος δρομέας αποστάσεων Χρήστος Μαυρίκιος με σχεδόν 42 λεπτά, ο οποίος ερχόταν φρέσκος από τον μικρό γύρο του Μοντ Μπλανκ, χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία για το τρίαθλο (και με ατυχία στον ποδηλατικό του εξοπλισμό).
Στις γυναίκες τα πράγματα ήταν πιο απλά, όπου η Βανέσσα Κουκούτση Κέρδισε μία μεγάλη διαφορά στο κολύμπι και το ποδήλατο από τις Zupancic και Κανάκη, που ήταν αδύνατον να καλυφθεί στο τρέξιμο, παρά το αρκετά πιο γρήγορο τρέξιμο της Zupancic. Δυστυχώς από τον αγώνα απουσίαζαν τα φαβορί της γυναικείας κατηγορίας. Η γνωστή σε όλους Sarah είχε τραυματισμό στον ώμο και δεν μπορέσαμε να την δούμε για άλλη μια φορά να βγαίνει πρώτη στο κολύμπι, ενώ η έμπειρη τριαθλήτρια Τατιάνα Κυριακοπούλου έχει τραυματιστεί σοβαρά με κάταγμα μετά από πτώση και θα απέχει για κάποιο καιρό από τους αγώνες.
Απόσταση ΣπριντΟ αγώνας σπριντ, όπου δοκίμασαν τις δυνάμεις τους για πρώτη φορά στο τρίαθλο αρκετοί αθλητές, ξεκίνησε στις 10:45, όταν ακόμα λίγοι αθλητές της Ολυμπιακής απόστασης πάλευαν να βγουν από το νερό! Ο παλιός πρωταθλητής της κολύμβησης Παναγιώτης Λαγοπάτης βγήκε από το νερό με μεγάλη διαφορά, κάνοντας χρόνο 10:35. Στο ποδήλατο κυριάρχησε ο Στέλιος Ανδρεάδης κάνοντας τα 20 χιλιόμετρα σε 40 λεπτά, ενώ το πιο γρήγορο τρέξιμο το έκανε ο Απόστολος Ζορμπάς με 22 λεπτά.
Τον αγώνα κέρδισε ο Στέλιος Ανδρεάδης με μεγάλη διαφορά, κάνοντας χρόνο 1 ώρας και είκοσι λεπτών. Πέντε λεπτά αργότερα ακολούθησαν οι Κόωστας Βαλάσσης και Αλέξανδρος Μαργαρίτης.
Η διαδρομήΗ διαδρομή της κολύμβησης ήταν πολύ καλά στημένη, με τρεις μεγάλες και ευδιάκριτες σημαδούρες. Το κύμα ήταν μικρό αλλά ελαφρώς ενοχλητικό στη μία κατεύθυνση, ενώ η απόσταση πρέπει να ήταν λίγο παραπάνω από 1500 μέτρα, δίνοντας χρόνους 1 με δύο λεπτά αργότερους στους πρώτους αθλητές.
Λόγω αλλαγών στην επιτήρηση της διαδρομής ποδηλασίας, επελέγη ξανά η ανηφορική παραλιακή διαδρομή για όλες τις κατηγορίες, με την προσθήκη ενός επιπλέον κομματού για την πιο ασφαλή ροή του αγώνα. Επίσης υπήρχε δυνατός άνεμος στο επίπεδο κομμάτι της διαδρομής, κάτι που κούρασε αρκετά όλους τους αθλητές. Παρόλα αυτά, ο Κοκολάκης διέλυσε το ρεκόρ διαδρομής που ήταν 1:10, κάνοντας 1:06. Αναμένουμε να δούμε τι χρόνο μπορεί να κάνει σε επίπεδη διαδρομή και χωρίς άνεμο.
Το τρέξιμο, αν και δύσκολο, ήταν όπως πάντα πανέμορφο, μέσα στο αμμώδες δάσος του Σχινιά. Επίσης είχαν γίνει αλλαγές στη διαδρομή, και φαίνεται πως η κάθε στροφή ήταν μεγαλύτερη από 5 χιλιόμετρα, αφού δεν είδαμε χρόνο κάτω από 42 λεπτά στο 10άρι, ακόμα και από τον Μαυρίκιο.
Μετά τον αγώνα
Το Σχίνιαθλο είναι γνωστό και για τη φροντίδα και τον σεβασμό που παρέχει στους αθλητές του, διαφέροντας από τις περισσότερες αθλητικές διοργανώσεις στην Ελλάδα, που μόλις τελειώσει ο αγώνας τα μαζεύουν και φεύγουν.
Αφού τερμάτισε και ο τελευταίος αθλητής, όλο το πλήθος συγκεντρώθηκε στον χώρο των απονομών, όπου τους περίμενε ένας μπουφές με ζεστό φαγητό, μία μίνι Expo (που δυστυχώς λόγω της κακοκαιρίας δεν μπόρεσε να στηθεί όπως ανεμενόταν), καθώς και περίπτερα από κάποιους χορηγούς του αγώνα. Στο περίπτερο της Compex οι αθλητες δέχθηκαν μασάζ και μόλις έγινε αντιληπτό σχηματίστηκε μία μεγάλη ουρά. Επίσης μοιράστηκε δωρεάν ένα βιβλίο που γράφτηκε από τους διοργανωτές με βασικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει ένας αθλητής τριάθλου.
Η απονομή έγινε σε ένα πολύ ευχάριστο κλίμα, όπου οι νικητές κάθε κατηγορίας παρέλαβαν το μετάλλιό τους. Στους 10 πρώτους αθλητές της γενικής κατάταξης του 2008 δόθηκε ένα σακίδιο πλάτης για ορεινό τρέξιμο (είμαστε σίγουροι ότι η επιλογή του δώρου έγινε από κάποιον που ετοιμάζεται για το trail running στο Παρανέστι). Τα δώρα ήταν πραγματικά αξιόλογα, χάρη στους μεγάλους χορηγούς του αγώνα (Wind / Multirama / Avra και Moraitis)
Η διοργάνωσηΌ,τι και να πει κανείς είναι λίγο, και από ότι φαίνεται, είμαστε μόλις στην αρχή ενός αγώνα που πιστεύουμε ότι θα αποτελέσει ίσως τον κορυφαίο αγώνα αντοχής στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Στους παλιούς χορηγούς προστέθηκαν νέοι ενθουσιώδεις χορηγοί, και έτσι το στήσιμο του αγώνα αυτού δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από αγώνες διεθνούς επιπέδου. Φαίνεται ότι σιγά σιγά οι διοργανωτές αποκτούν την υποδομή που απαιτεί ένας αγώνας τριάθλου, και μπορούν να ανεβάζουν την ποιότητα των αγώνων τους.
Οι σημαδούρες ήταν άψογες, υπήρχε ειδικευμένος κριτής με κανό (με εμπειρία σε τέτοιους αγώνες), όπως σε λίγες διεθνείς διοργανώσεις, και μία μοκέτα οδηγούσε τους αθλητές σε όλη την πορεία τους προς την περιοχή αλλαγών.
Το σήμα κατατεθέν του Σχινιάθλου, που ήταν τα διάσπαρτα ποδήλατα στην περιοχή αλλαγών, εξαφανίστηκε τελείως, αφού πλέον υπήρχαν bike racks άψογης κατασκευής, που επέτρεπαν την τοποθέτηση των ποδηλάτων σε εξάδες, με αριθμημένες τις θέσεις των ποδηλάτων σύμφωνα με τον αριθμό του αθλητή. Δίπλα από κάθε ποδήλατο υπήρχε το καλάθι του κάθε αθλητή.
Στην ποδηλασία ήταν ξεκάθαρη η παρουσία των εθελοντών, χάρη και στο σύλλογο δρομέων ΣΑΦΑΝΣ της Νέας Σμύρνης, που έστησε έμπειρους κριτές σε όλες τις διασταυρώσεις, και έτσι, πέρα από το ότι η ποδηλασία έγινε με ασφάλεια (παρόλο ότι η διαδρομή ηταν επίφοβη), δεν υπήρξαν λάθη στη ροή των ποδηλατών.
Επίσης στο τρέξιμο όλα πήγαν καλά, η σηματοδότηση στο δάσος ήταν ακόμα πιο ξεκάθαρη, και κάποια λάθη που έγιναν με λίγους αθλητές ευτυχώς δεν επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα.
ΕντυπώσειςΟι νέοι αθλητές στο χώρο του τριάθλου έμειναν κατά γενική ομολογία ενθουσιασμένοι από την πρώτη τους εμπειρία. Οι παλιοί, είχαν ακόμα ένα λόγο να χαρούν, αφού η σύγκριση με το τρίαθλο που βιώνουν εδώ και χρόνια στην Ελλάδα ήταν η μέρα με τη νύχτα. Ο αγώνας αυτός σηματοδοτεί μία μεγάλη στροφή στον χώρο των multi-sports. Η ολοένα αυξανόμενη συμμετοχή αθλητών, από όλες τις ηλικίες, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα: υπάρχει τεράστιος αριθμός ανθρώπων που θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα. Το Σχίνιαθλον είναι μόνο ένα λιθαράκι από αυτό που μπορεί να χτιστεί πάνω σε αυτή την επιθυμία, και πρέπει όσοι πραγματικά αγαπούν το άθλημα να το βοηθήσουν να αναπτυχθεί με παρόμοιο τρόπο.
Οι συμμετοχές έφτασαν τις 160, με αρκετές δεκάδες να μένουν εκτός αγώνα λόγω πληρότητας. Στους επόμενους αγώνες θα δούμε συμμετοχές που θα πλησιάζουν και ίσως θα ξεπερνούν τις 300, φτάνοντας νούμερα που δεν φανταζόμασταν στο παρελθόν.
Και όλα αυτά, από λίγους ανθρώπους, την Marie, τον Λεωνίδα και τον Δημήτρη. Η μικρή αυτή ομάδα έκανε θάυματα, και τώρα πλέον μαζεύει και άλλους υποστηρικτές που θα βοηθήσουν το Σχίνιαθλον να πάει ακόμα πιο μακρυά.
Εκτιμήσαμε πολύ την ανοιχτή πρόσκληση από τους διοργανωτές, που πρόθυμα προσφέρουν τον εξοπλισμό και την τεχνογνωσία που έχουν αποκτήσει σε όποιον θέλει να διοργανώσει αντίστοιχους αγώνες.
Δεχθήκαμε από πολλούς την ερώτηση, γιατί κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει τα τελευταία 13 χρόνια που υπάρχει η Ομοπσονδία τριάθλου. Ντρεπόμασταν να απαντήσουμε, ντρεπόμασταν να πούμε ότι μέχρι και το 2004 είχαν δοθεί στην ομοσπονδία εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τα οποία ροκάνισαν κάποιοι άνθρωποι άσχετοι με τον αθλητισμό, αφήνωντας τεράστια χρέη στην σημερινή διοίκηση, καθιστώντας την ανίκανη να διοργανώσει έναν απλό αγώνα.
Από ότι μαθαίνουμε, οι προσπάθειες της σημερινής Ομοσπονδίας για νοικοκύρεμα έχουν αποδώσει, και πλησιάζει ο καιρός που θα δούμε πάλι το θεσμοθετημένο όργανο της πολιτείας να κάνει πάλι την παρουσία του. Κάνουμε θερμή παράκληση στην Ομοσπονδία, τόσο σαν αθλητές όσο και σαν φίλαθλοι, να μην αντιμετωπίσει το τρίαθλο από την ψυχρή πλευρά του πρωταθλητισμού, και να μην αρκεστεί στην διοργάνωση τυπικών αγώνων απλά και μόνο για την ανάδειξη πρωταθλητών. Υπάρχει ανάγκη για αγώνες ανοιχτούς στη μάζα, επιβάλλεται η ύπαρξη οπεν κατηγοριών σε όλους τους αγώνες, χωρίς την ανάγκη έκδοσης δελτίου, χωρίς χρονικά όρια τερματισμού, με σεβασμό στην προσπάθεια του πρώτου αλλά και του τελευταίου. Εάν αυτο δεν γίνει, δεν θα υπάρξει ποτέ αγώνας της Ομοσπονδίας με συμμετοχές οπως αυτές του Σχινιάθλου. Και φυσικά, δεν θα υπάρξουν ποτέ πρωταθλητές, εάν δεν υπάρχει από πίσω ένα πλήθος ερασιτεχνών αθλητών, η βάση του αθλήματος.
Το Σχίνιαθλον ήταν συνεπές στην εξωστρέφειά του και το σεβασμό σε όλους τους αθλητές, και έκανε άλματα σε δύο χρόνια. Ελπίζουμε σύντομα να δούμε αντίστοιχες κινήσεις και από άλλους φορείς αλλά και ιδιωτες.
Αναλυτικά αποτελέσματα στο site του αγώνα www.schiniathlon.gr
